Syndrome Down - Five Pointe O

I kick back and watch the stars.

They say: «This day will come so please don’t be afraid.»

But since this child’s a man now,

We’ll be away, away, away.

You’ve spent too long away, away, away.

We only sleep to pass away the days.

I’ve learnt to leave my body;

To find peace away, away, away.

You’ve gone too far away, away, away.

A childhood friend is now unknown to me.

Thieves in the stars are godlike.

While they’re away, away, away.

Home, a smothered star.

The womb’s way too far.

All fingerprints astray, astray, astray.

Where wide-eyed gods are thought to be unseen.

Some slip out of their conscience to find truth.

Away, away, away.

A gathered source of waves, of waves, of waves.

Abandoned body, mobility of «think».

Aesthetic proof beyond nimbus,

Come find me away, away, away.

Home, a smothered star.

The womb’s too far.

Something’s wrong,

It’s very wrong.

It all becomes unharmed.

Seared stretch of soil and scab.

A bored time of simple man.

We need something more.

Something more.

Time stands still in children’s hands.

It all changed 'cause Bruce Lee’s dead.

We need something more.

Something more.

Coffee-fuelled robots with plans.

Dollars, dimes, supply and demand.

We need something more.

Something more.

Home, a smothered star.

The womb’s way too far.

World way out there.

You’re sort of strange.

Fruit for the brain.

Hope of true source.

But it’s so far.

It seems way too far.

Ik leun achterover en kijk naar de sterren.

Ze zeggen: "Deze dag zal komen, dus wees alsjeblieft niet bang."

Maar aangezien dit kind nu een man is,

We zijn weg, weg, weg.

Je bent te lang weg, weg, weg geweest.

We slapen alleen om de dagen te verdrijven.

Ik heb geleerd mijn lichaam te verlaten;

Om vrede te vinden, weg, weg, weg.

Je bent te ver weg gegaan, weg, weg.

Een jeugdvriend is mij nu onbekend.

Dieven in de sterren zijn goddelijk.

Terwijl ze weg zijn, weg, weg.

Thuis, een gesmoorde ster.

De baarmoeder is veel te ver.

Alle vingerafdrukken dwalen, dwalen, dwalen.

Waar men denkt dat goden met grote ogen onzichtbaar zijn.

Sommigen glippen uit hun geweten om de waarheid te vinden.

Weg, weg, weg.

Een verzamelde bron van golven, van golven, van golven.

Verlaten lichaam, mobiliteit van «denk».

Esthetisch bewijs voorbij nimbus,

Kom me zoeken, weg, weg, weg.

Thuis, een gesmoorde ster.

De baarmoeder is te ver.

Er is iets mis,

Het is erg fout.

Het blijft allemaal ongedeerd.

Aangebraden stuk grond en korst.

Een verveelde tijd van de eenvoudige man.

We hebben nog iets nodig.

Iets meer.

De tijd staat stil in de handen van kinderen.

Het is allemaal veranderd omdat Bruce Lee dood is.

We hebben nog iets nodig.

Iets meer.

Koffie-aangedreven robots met plannen.

Dollars, dubbeltjes, vraag en aanbod.

We hebben nog iets nodig.

Iets meer.

Thuis, een gesmoorde ster.

De baarmoeder is veel te ver.

Wereld weg daar.

Je bent een beetje vreemd.

Fruit voor de hersenen.

Hoop op ware bron.

Maar het is zo ver.

Het lijkt veel te ver.