El Vuelo - Fernando Lima

Por la ruta del inca

Donde se funde el jade

De sus lagos y sus mares

Por las blancas montañas

Que tocando están el suelo

Y el viento murmura lamentos

Cuentan que por las tardes

Todavía se escucha el llanto

En forma de canto

De un ave de mil colores

Donde está atrapada

El alma, de un grande guerrero

No llores princesa

Tu fuerza es el canto

Ojos de obsidiana

Y tus manos de orquídeas en flor

Dicen que el joven príncipe

Fue a la guerra

A tierras lejanas

Y que su bella princesa

Todavía lo espera

Son sus lágrimas, las que formas las cascadas

Cuenta la leyenda que

Lo hicieron prisionero

Y que en el sacrificio

De su pecho abierto

Emprendió en un

Gran estruendo, el vuelo, un ave de mil colores

No llores princesa

Tu fuerza es el canto

Ojos de obsidiana

Y tus manos de orquídeas en flor

No llores guerrero

Vuela sin cesar

Tu voz es tezontle

Tus manos hacha y pedernal

Langs de Inca-route

waar de jade smelt

Van zijn meren en zijn zeeën

over de witte bergen

die de grond raken

En de wind klaagt klaagzang

Dat zeggen ze 's middags

Je hoort nog steeds het huilen

in de vorm van een lied

Van een vogel met duizend kleuren

waar zit ze vast?

De ziel van een grote krijger

Huil niet prinses

Jouw kracht is het lied

obsidiaan ogen

En je handen van orchideeën in bloei

Ze zeggen de jonge prins

ging naar de oorlog

naar verre landen

En dat je mooie prinses

wacht er nog steeds op

Het zijn haar tranen, degenen die de watervallen vormen

Volgens de legende is dat

ze maakten hem gevangen

En dat in het offer

van zijn open borst

Begonnen in a

Groot gerommel, de vlucht, een vogel met duizend kleuren

Huil niet prinses

Jouw kracht is het lied

obsidiaan ogen

En je handen van orchideeën in bloei

huil niet strijder

eindeloos vliegen

je stem is tezontle

Je handen bijl en vuursteen