Buen Viaje - Femina

Comienzo a sentir la ebriedad de la realidad

Las cosas que me sorprendían,

hoy en día, ninguna me deslumbra de verdad.

Los fantasmas que intento atrapar

se me escabullen en los brazos,

Tendría que aceptar mi realidad

ó pedirle a los astros que tengan piedad.

Aquí estoy trabajando y no pierdo la dignidad.

Con este hambre voraz, queriendo siempre mas y mas,

Creyendo que algún día iba a poder saciar,

fantasiando que en algún momento de la vida

me crecerían alas pa' poder volar.

Y a quien no le falta el aliento en este aposento de frivolidades

hay que estar atento, pa' no pasarse de ingenuidades

quién le dijo que él y yo éramos rivales?

Más bien amantes, correteamos por los valles, incesantes.

Creímos ser como la encina y el roble

permanecer unidos nos haría inmortales,

y así vivir un amor de eternidades.

… No quisiera desaparecer

Antes de mojarme otra vez

Los pies en la luna …

Te creíste sabio

sabiendo que lo lograrías,

había algo que no sabias, vía vía,

se te paso el tranvía,

otra vez estas luchando contra la deriva.

Quisiera desenmascarar al enmascarado,

Aquel que de su sed de haber el mundo conquistado

Se ha colocado una careta y no protesta

Patea a quien sea con tal de alcanzar su meta.

Se me está haciendo difícil con usted interactuar,

trastabilla su lengüeta cada vez que intenta hablar.

… No quisiera desaparecer

Antes de mojarme otra vez

Los pies en la luna …

Ik begin de bedwelming van de realiteit te voelen

De dingen die me verrasten

tegenwoordig verbaast niemand me echt.

De geesten die ik probeer te vangen

ze glippen weg in mijn armen,

Ik zou mijn realiteit moeten accepteren

of vraag de sterren om genade.

Hier werk ik en verlies ik mijn waardigheid niet.

Met deze vraatzuchtige honger, altijd meer en meer willend,

Gelovend dat ik op een dag zou kunnen bevredigen,

daar op een bepaald moment in het leven over fantaseren

Ik zou vleugels krijgen om te kunnen vliegen.

En wie is er niet kortademig in deze kamer van frivoliteiten

Je moet oplettend zijn om niet al te naïef te zijn

wie vertelde hem dat hij en ik rivalen waren?

Meer als geliefden rennen we onophoudelijk door de valleien.

We dachten dat we waren als de eik en de eik

bij elkaar blijven zou ons onsterfelijk maken,

en leef zo ​​een liefde voor de eeuwigheid.

… ik zou niet willen verdwijnen

Voordat ik weer nat word

Voeten op de maan...

je dacht dat je wijs was

wetende dat je het zou halen

er was iets dat je niet wist, via via,

je hebt de tram gemist,

opnieuw vecht je tegen drift.

Ik zou de gemaskerde man willen ontmaskeren,

Hij die van zijn dorst om de wereld te hebben veroverd

Er is een masker opgezet en geen protest

Schop iedereen om je doel te bereiken.

Het maakt het moeilijk voor mij om met je om te gaan,

hij struikelt elke keer als hij probeert te praten.

… ik zou niet willen verdwijnen

Voordat ik weer nat word

Voeten op de maan...