Wie bitte was?! - Fehlfarben

«Die da oben», von denen die reden,

die sich geistig wenig bewegen

die sind ja nicht oben, die sind doch das letzte,

vom menschlichen Eintopf sind sie die Reste

Verfault und verschimmelt und lebensgefährlich

Dazu auch noch häßlich, sonst wärs noch erträglich

Weil auf der Straße niemand mit ihnen spielte

bilden sie heute die Abschaum-Elite

Sie halten zusammen wie Pech und Schwefel

Stinken auch so, daß es dich ekelt

behaupten dann ganz dumm und dreist

es wär Platz an der Spitze, mit ein bißchen Ehrgeiz

Ich seh keine Ehre, sehe nur Geiz

Sehe nur Leere, nichts, was mich reizt

Da treiben Gärtner und Böcke

ein gemeinsames Spiel

machen jeden zur Schnecke, der anderes will

sie teilen, sie herrschen, sie suhlen in Macht

von Ihresgleichen geifernd bewacht

keiner gab ihnen das Recht es ist selbst verliehen

drum sei ihnen ins Gesicht gespien

Und sind auch nur Worte, vielleicht kommt der Tag

da trifft den richtigen der richtige Schlag

"Die daarboven" hebben ze het over

die mentaal inactief zijn

ze staan ​​niet aan de top, ze zijn de laatste,

van de menselijke stoofpot zijn het de restjes

Rot en beschimmeld en levensbedreigend

Ook lelijk, anders zou het draaglijk zijn

Omdat niemand op straat met ze speelde

vandaag vormen zij de uitschot elite

Ze plakken aan elkaar als pek en zwavel

Ook stinken zodat het je walgt

beweer dan heel dom en stoutmoedig

er zou plaats zijn aan de top, met een beetje ambitie

Ik zie geen eer, alleen gierigheid

Zie alleen leegte, niets wat mij aanspreekt

Tuinders en geiten drijven daar rond

samen een spelletje

maak een slak van iedereen die iets anders wil

ze delen, ze heersen, ze wentelen zich in de macht

kwijlen bewaakt door hun eigen soort

niemand heeft ze het recht gegeven, het is zichzelf geschonken

spuugde daarom in hun gezicht

En als het alleen maar woorden zijn, komt misschien de dag

de juiste slag raakt de juiste