The Harpy - Fauna

Fly into the corpsepainted sky,

The feathered arms of mystery.

From these infinite heights,

My shadow obscured.

A soaring arrow of loss,

Borne aloft by mortal hands.

Bound banshee of the sky,

Your luminous fury unfurled.

Anima of the night,

Alight from the chains of their world.

The pull of soil unravels my journey,

Falling beyond the pale.

A wound that will never heal,

of flesh, soul and mind.

The world I’ve known

an echo rising to the wind.

Flying into the setting sun,

My death is a leap into life.

Vlieg in de lijkbeschilderde lucht,

De gevederde armen van mysterie.

Van deze oneindige hoogten,

Mijn schaduw verduisterde.

Een stijgende pijl van verlies,

Door sterfelijke handen omhoog gedragen.

Gebonden banshee van de lucht,

Je lichtende woede ontvouwde zich.

Anima van de nacht,

Stap uit de ketenen van hun wereld.

De aantrekkingskracht van de grond ontrafelt mijn reis,

Valt voorbij de bleke.

Een wond die nooit zal genezen,

van vlees, ziel en geest.

De wereld die ik heb gekend

een echo die opstijgt naar de wind.

Vliegen in de ondergaande zon,

Mijn dood is een sprong in het leven.