Heaven - Fattburger

Got a picture of your house and you’re standing by the door.

It’s black and white and faded and it’s looking pretty worn

I see the factr’y that I worked silhouetted in the back.

The memories are gray but, man, they’re really coming back.

I don’t need to be the king of the world

As long as I’m the hero of this little girl.

Heaven isn’t too far away.

Closer to it every day.

No matter what your friends might say.

How I love the way you move and the sparkle in your eyes.

There’s a color deep inside them like a blue suburban sky.

When I come home late at night and you’re in bed asleep.

I wrap my arms around you so I can feel you breath.

I don’t need to a superman

As long as you will always be my biggest fan.

Heaven isn’t too far away.

Closer to it every day.

No matter what your friends might say.

We’ll find our way.

Yeah.

Now the lights are going out, along the boulevard.

Memories come rushing back and it makes it pretty hard.

I’ve got nowhere left to go, no one really cares.

I don’t know what to do but I’m never giving up on you.

Heaven isn’t too far away.

Closer to it every day.

No matter what your friends might say.

Heb je een foto van je huis en je staat bij de deur.

Het is zwart-wit en vervaagd en het ziet er behoorlijk versleten uit

Ik zie de factr'y dat ik werkte aan de achterkant.

De herinneringen zijn grijs, maar man, ze komen echt terug.

Ik hoef niet de koning van de wereld te zijn

Zolang ik maar de held ben van dit kleine meisje.

De hemel is niet ver weg.

Elke dag dichterbij.

Wat je vrienden ook zeggen.

Wat hou ik van de manier waarop je beweegt en de sprankeling in je ogen.

Er is een kleur diep van binnen als een blauwe buitenlucht.

Als ik 's avonds laat thuiskom en jij in bed ligt te slapen.

Ik sla mijn armen om je heen zodat ik je kan voelen ademen.

Ik hoef geen superman te zijn

Zolang je altijd mijn grootste fan blijft.

De hemel is niet ver weg.

Elke dag dichterbij.

Wat je vrienden ook zeggen.

We zullen onze weg vinden.

Ja.

Nu gaan de lichten uit, langs de boulevard.

Herinneringen komen terug en dat maakt het behoorlijk moeilijk.

Ik kan nergens meer heen, het kan niemand iets schelen.

Ik weet niet wat ik moet doen, maar ik geef je nooit op.

De hemel is niet ver weg.

Elke dag dichterbij.

Wat je vrienden ook zeggen.