Anxiety Attack - Fall City Fall

There’s a feeling at rise, it grinds my teeth, stings lungs, first instinct «draw with my guns» instead I just turn to run, run from the path of the first

born son

What’s done is done and I know all and above time is not always enough no

Its not always enough, not always enough not always enough

Forget what you think what you believe what you know, cause in the end,

its only you alone

All I ever wanted to be was a father to you.

Just like my father was to me

If I admit to the guilt have faith and try to believe will forgiveness set me

free?

Not a chance in hell

So forget what you think what you believe what you know, when you finally reach

the end it is you who stands alone.

against your foes and the people you love

the most

Face your ghosts!

You know this story is fucking getting old all I ever wanted to be was a father

to you just like my father was to me, if I admit to the guilt have faith and

try to believe will forgiveness set me free?

There’s a feeling at rise, it grinds my teeth, stings lungs first instinct «Draw with my guns» instead I just turn to run, run from the path of the first

born son what done is done and I know all and above time is not always enough

no its not always enough not always enough not always enough no

Er is een gevoel in opkomst, het knarst op mijn tanden, prikt in de longen, eerste instinct "trek met mijn geweren" in plaats daarvan draai ik me om om te rennen, ren van het pad van de eerste

geboren zoon

Wat gedaan is, is gedaan en ik weet alles en vooral tijd is niet altijd genoeg nee

Het is niet altijd genoeg, niet altijd genoeg niet altijd genoeg

Vergeet wat je denkt wat je gelooft wat je weet, want uiteindelijk,

het is alleen jij alleen

Het enige wat ik ooit wilde zijn, was een vader voor jou.

Net zoals mijn vader tegen mij was

Als ik toegeef dat ik schuldig ben, geloof heb en probeer te geloven, zal vergeving me dan helpen?

vrij?

Geen schijn van kans

Dus vergeet wat je denkt wat je gelooft wat je weet, wanneer je eindelijk bereikt

uiteindelijk ben jij het die alleen staat.

tegen je vijanden en de mensen van wie je houdt

het meest

Neem het op tegen je geesten!

Je weet dat dit verhaal verdomd oud wordt, het enige wat ik ooit wilde zijn was een vader

net zoals mijn vader tegen mij was, als ik toegeef dat ik schuldig ben, heb dan vertrouwen en

probeer te geloven dat vergeving me zal bevrijden?

Er is een gevoel in opkomst, het knarst op mijn tanden, prikt in de longen eerste instinct «Teken met mijn geweren» in plaats daarvan draai ik me om om te rennen, ren van het pad van de eerste

geboren zoon, wat gedaan is, is gedaan en ik weet alles en vooral tijd is niet altijd genoeg

nee het is niet altijd genoeg niet altijd genoeg niet altijd genoeg nee