Act 1 Between Two Worlds (Occularis Infernum) -

So upon every side the sinners stood

Foerever lost in hearing the truth

Thus underneath the boiling they withdrew

Suffered long enough in fear

Nel mezzo del cammin di nostra vita

Mi ritrovai per una selva oscura

Ché la diritta via era smarrita

Ahi quanto a dir qual era è cosa dura

Esta selva selvaggia e aspra e forte

Che nel pensier rinova la paura!

Tant'è amara che poco è più morte;

Ma per trattar del ben ch’i' vi trovai

Dirò de l’altre cose ch’i' v’ho scorte

I saw and still my heart doth shudder at it

One waiting thus

Even as it comes to pass

When the pain is closer

When the pain is near

In every turn and every world

He come undone

As i suffer no more

Ungracefully

No matter what in every turn

It follows you

Devouring your pain

Tant’era pien di sonno a quel punto

Che la verace via abbandonai

Ma poi ch’i' fui al piè d’un colle giunto

Là dove terminava quella valle

Che m’avea di paura il cor compunto

Guardai in alto, e vidi le sue spalle

Vestite già de' raggi del pianeta

Che mena dritto altrui per ogne calle

I saw and still my heart doth shudder at it

One waiting thus

Even as it comes to pass

When the pain is closer

When the pain is near

In every turn and every world

He come undone

As i suffer no more

Ungracefully

No matter what in every turn

It follows you

Dus aan alle kanten stonden de zondaars

Voor altijd verloren in het horen van de waarheid

Dus onder het koken trokken ze zich terug

Lang genoeg geleden in angst

Midden op de reis van ons leven

Ik bevond me in een donker bos

Want de juiste weg was verloren

Ouch om te zeggen wat het was is moeilijk ding

Een wild en ruig en sterk bos

Dat in de gedachte de angst vernieuwt!

Het is zo bitter dat weinig meer de dood is;

Maar om te gaan met het goede dat ik daar vond

Ik zal je vertellen over de andere dingen die ik daar heb gevonden

Ik zag en nog steeds huivert mijn hart ervan

Een wachtend dus

Zelfs als het gaat gebeuren

Wanneer de pijn dichterbij is

Wanneer de pijn dichtbij is

In elke bocht en in elke wereld

Hij is ongedaan gemaakt

Omdat ik niet meer lijd

onfatsoenlijk

Het maakt niet uit wat in elke beurt

Het volgt je

Je pijn verslinden

Er lag op dat moment zoveel slaap

Dat de ware manier waarop ik verliet

Maar toen was ik aan de voet van een heuvel die ik bereikte

Waar die vallei eindigde

Dat mijn hart bang was

Ik keek op en zag zijn schouders

Reeds bekleed met de stralen van de planeet

Wat anderen rechtstreeks naar elke calle leidt

Ik zag en nog steeds huivert mijn hart ervan

Een wachtend dus

Zelfs als het gaat gebeuren

Wanneer de pijn dichterbij is

Wanneer de pijn dichtbij is

In elke bocht en in elke wereld

Hij is ongedaan gemaakt

Omdat ik niet meer lijd

onfatsoenlijk

Het maakt niet uit wat in elke beurt

Het volgt je