Me Quedaré - Estopa

Nos toca vivir tiempos

En los que ya nacemos muy viejos

Nos queda el cruel consuelo

De no mirarnos nunca al espejo

Nos cuesta levantarnos

Y en la misma cuesta caemos

Porque nos cuesta tanto

Mejor quedarse siempre en el suelo

Se nos cambia la mirada

Cada vez que se nos rompe el alma

Se nos quitan todas las ganas

Siempre esperamos que llegue el mañana

Me quedaré con muchas ganas de verte

Vacío y sin aliento estaré

A punto de encontrarte

Cuando se acabe el tiempo volveré

Cuando no quede nadie

A ver si están los restos del que fui

Pero ese nunca vuelve

En mentiras creemos

Nos limitamos a pensar que somos buenos

Nunca nos preguntamos

Solo hablamos, reímos y a veces lloramos

Cuando nos conocemos

Empezamos a pensar lo que esta pasando

Y miramos más lejos

Y miramos donde nunca habíamos mirado

We moeten in tijden leven

Waarin we al heel oud zijn geboren

We blijven achter met de wrede troost

Of we nooit naar onszelf in de spiegel kijken

Het is moeilijk voor ons om op te staan

En op dezelfde helling vallen we

Waarom is het zo moeilijk?

Blijf liever altijd op de grond

Onze blik verandert

Elke keer als onze ziel breekt

We nemen al het verlangen weg

We wachten altijd tot morgen komt

Ik kijk er erg naar uit om je te zien

Leeg en ademloos zal ik zijn

ik ga je ontmoeten

Als de tijd om is, ben ik terug

Als er niemand meer is

Eens kijken of er de overblijfselen zijn van degene die ik was

Maar die komt nooit meer terug

In leugens geloven we

We denken gewoon dat we goed zijn

we vragen ons nooit af

We praten gewoon, we lachen en soms huilen we

wanneer we elkaar ontmoeten

We beginnen te denken wat er aan de hand is

En we kijken verder

En we kijken waar we nog nooit hebben gekeken