İstanbul Bizi Affet - Erol Evgin

İstanbul bizi affet ne olur

Biz ettik, sen eyleme

İlk aşkım benim, ilk göz ağrım

Geri dön düşlerime

Seni sevmek uğruna

Yok ettik keyfimizce

Bilmedik kıymetini of!

Umarsız, bilgisizce

Yitirmiş eski şenliğini

Yangınlar yüreğinde

Rüzgarlar bile esmez olmuş

Yorulmuş yedi tepe

Üsküdar'a gider iken

Aldı da bir yağmur

İstanbul bizi affet ne olur

Biz ettik, sen eyleme

Kahrettin beni ah İstanbul!

Neydin, ne oldun böyle?

Bir güzel şehir vardı

Eskiyen resimlerde

Kirlettik nefesini of!

Göz koyduk yeşiline

Sahipsiz artık dar sokaklar

Toz duman gül yüzünde

Yağmurlar bile yağmaz olmuş

Yorulmuş yedi tepe

Bir tatlı huzur almaya geldik

Kalamış'tan, ah Kalamış'tan

İstanbul bizi affet ne olur

Biz ettik, sen eyleme

Dayanmak kolay değil artık

Ne hale geldin böyle?

Bir güzel şehir vardı

Eskiyen resimlerde

Kaybolan yaşamlardan

Şarkılar kaldı bize

Ne bir dost eli, ne bir selam

O bildik yüzler ner’de?

Sevdalar bile unutulmuş

Yorulmuş yedi tepe

Biz Heybeli’de her gece

Mehtaba çıkardık, mehtaba çıkardık

İstanbul bizi affet ne olur

Biz ettik, sen eyleme

İlk aşkım benim, ilk göz ağrım

Geri dön düşlerime

İstanbul bizi affet ne olur

Biz ettik, sen eyleme

Kaybolan yaşamlardan

Şarkılar kaldı bize

Istanbul vergeef ons alstublieft

We hebben het gedaan, jij acteert niet

Mijn eerste liefde, mijn eerste traan

kom terug naar mijn dromen

om van je te houden

We hebben het naar onze wil vernietigd

We wisten de waarde er niet van!

hopeloos, onwetend

Verloor zijn oude feest

Branden in je hart

Zelfs de wind heeft niet gewaaid

zeven vermoeide heuvels

Op weg naar Üsküdar

Het heeft een regenbui gehad

Istanbul vergeef ons alstublieft

We hebben het gedaan, jij acteert niet

Verdomme, o Istanboel!

Wat was je, wat ben je geworden?

Er was een prachtige stad

Op oude foto's

We hebben je adem vervuild!

We hebben onze ogen op jouw groen gericht

verlaten smalle straatjes

Stofrook steeg op op je gezicht

Het regende niet eens

zeven vermoeide heuvels

We kwamen om een ​​zoete vrede te nemen

Van Kalamış, oh Van Kalamış

Istanbul vergeef ons alstublieft

We hebben het gedaan, jij acteert niet

Het is niet gemakkelijk meer vol te houden

Wat ben je zo geworden?

Er was een prachtige stad

Op oude foto's

Van verloren levens

De liedjes worden aan ons overgelaten

Noch een vriendelijke hand, noch een groet

Waar zijn die bekende gezichten?

Zelfs de liefdes zijn vergeten

zeven vermoeide heuvels

We zijn elke avond in Heybeli

We brachten het naar het maanlicht, we brachten het naar het maanlicht

Istanbul vergeef ons alstublieft

We hebben het gedaan, jij acteert niet

Mijn eerste liefde, mijn eerste traan

kom terug naar mijn dromen

Istanbul vergeef ons alstublieft

We hebben het gedaan, jij acteert niet

Van verloren levens

De liedjes worden aan ons overgelaten