Сон - ermakov

Девочка на картине маслом

Будто живет со мной в одной квартире

Эта блондинка с помадой красной

Говорит со мной часа четыре

Да, мы и дольше можем, график ей не позволяет

Пора домой, готовить суп и быть хорошей заей

Хочешь остаться?: «я не знаю»

Хочешь домой?

а ты молчишь и обнимаешь

И наши встречи для меня как сон

Такие редкие, будто не правда

Наши сердца бьются в унисон,

Но ты опять прерываешь на главном

И наши встречи для меня как сон

Такие редкие, будто не правда

Наши сердца бьются в унисон,

Но ты опять прерываешь на главном

Ты опять уходишь не смотря назад

Будто мы с тобой совсем чужие

Тебе даже невозможно написать

Не читаешь, чтобы дома не спалили

Я так устал, я больше не хочу смотреть в твои глаза

Ты пожираешь, раздеваешь, но снова домой возвращаешься

И непонятно, когда снова мы увидимся

Хватит играть со мной, будто я на привязи

Слезы на глазах, ты говоришь прости

Разворачиваешься и просто уходишь,

А я берегу наши совместные сны

Что так друг на друга не похожи

И наши встречи для меня как сон

Такие редкие, будто не правда

Наши сердца бьются в унисон,

Но ты опять прерываешь на главном

И наши встречи для меня как сон

Такие редкие, будто не правда

Наши сердца бьются в унисон,

Но ты опять прерываешь на главном

И наши встречи для меня как сон

Такие редкие, будто не правда

Наши сердца бьются в унисон,

Но ты опять прерываешь на главном

Het meisje in het olieverfschilderij

Alsof hij bij mij in hetzelfde appartement woont

Deze blondine met rode lippenstift

Praat vier uur tegen me

Ja, we kunnen het langer doen, het schema staat haar niet toe

Het is tijd om naar huis te gaan, soep te koken en een braaf konijntje te zijn

Wil je blijven?: "Ik weet het niet"

Wil je naar huis?

en je bent stil en knuffelt

En onze ontmoetingen zijn als een droom voor mij

Zo zeldzaam, alsof het niet waar is

Onze harten kloppen in koor

Maar je onderbreekt opnieuw op de main

En onze ontmoetingen zijn als een droom voor mij

Zo zeldzaam, alsof het niet waar is

Onze harten kloppen in koor

Maar je onderbreekt opnieuw op de main

Je gaat weer weg zonder achterom te kijken

Alsof jij en ik compleet vreemden zijn

Je kunt niet eens schrijven

Je leest niet zodat de huizen niet afbranden

Ik ben zo moe, ik wil niet meer in je ogen kijken

Je verslindt, je kleedt je uit, maar je gaat weer naar huis

En het is niet duidelijk wanneer we elkaar weer zullen zien

Stop met met me te spelen alsof ik aangelijnd ben

Tranen in je ogen, je zegt sorry

Je draait je om en loopt gewoon weg

En ik koester onze gezamenlijke dromen

Wat is er zo verschillend van elkaar

En onze ontmoetingen zijn als een droom voor mij

Zo zeldzaam, alsof het niet waar is

Onze harten kloppen in koor

Maar je onderbreekt opnieuw op de main

En onze ontmoetingen zijn als een droom voor mij

Zo zeldzaam, alsof het niet waar is

Onze harten kloppen in koor

Maar je onderbreekt opnieuw op de main

En onze ontmoetingen zijn als een droom voor mij

Zo zeldzaam, alsof het niet waar is

Onze harten kloppen in koor

Maar je onderbreekt opnieuw op de main