In the Flesh - Entombed

Carrying a heard the size of my head

Got an angel on my back

The leftovers of my face

Is a leaden mask of death

Drink my coffee black

I sing with a voice full of scorn

Behind my bony mask of face

They call me the one with horns

But at the end of the day, I’m just torn

I don’t think about things too much

Sunken temples, sleeky smile

I’ve been in the scene for much to long

To not be vile

I’m scared stiff about the fact

That someday I’ll slack

Led astray in a world I once knew

Used to be king now considered a fool

I admire your burnt skin

But is your flesh rotten right through?

Alive among the lifeless

In a close-minded world

Where no-one is true

Het dragen van een hoorde zo groot als mijn hoofd

Ik heb een engel op mijn rug

De restjes van mijn gezicht

Is een loden masker des doods

Drink mijn koffie zwart

Ik zing met een stem vol minachting

Achter mijn knokige gezichtsmasker

Ze noemen me degene met hoorns

Maar aan het eind van de dag ben ik gewoon verscheurd

Ik denk niet te veel na over dingen

Verzonken tempels, gladde glimlach

Ik zit al veel te lang in de scene

Om niet gemeen te zijn

Ik ben doodsbang voor het feit

Dat ik op een dag verslap

Op een dwaalspoor gebracht in een wereld die ik ooit kende

Was vroeger koning, nu als een dwaas beschouwd

Ik bewonder je verbrande huid

Maar is je vlees door en door verrot?

Levend tussen de levenlozen

In een bekrompen wereld

Waar niemand waar is