Blackwater - Enfield

I can hear them inside my head Reverberations of a language long dead.

Pigmented words from a time before the lightAll I can hear is a shade of red.

I dare not stray from the path that was chosen for me, Allocated by a greater

strength, Something they could not foresee

Enlighten me to the master plan, What does this life really mean?

We’re all engineered for hopelessness, A defective design.

Tested by the worst that you can throw my way, I’ll push on through the gloom,

I won’t permit this wasteland to be my tomb.

We all have demons But yours are unneededYour sin, depletedMy sympathy for you

(Willows)You can’t escape elimination;

a defective design.

Your existence in this world is nothing But a frail excuse to engineer my fear.

You don’t hold the keys anymore.

You don’t belong here.

(Observer)This time I am beyond your lifeless boundary.

I will end your woeful

existence Life leecher How does it fucking feel?

Ik kan ze in mijn hoofd horen Weerkaatsingen van een lang uitgestorven taal.

Gepigmenteerde woorden uit een tijd voor het lichtAlles wat ik hoor is een tint rood.

Ik durf niet af te wijken van het pad dat voor mij is gekozen, Toegewezen door een grotere

kracht, iets wat ze niet konden voorzien

Verlicht me voor het masterplan, wat betekent dit leven echt?

We zijn allemaal gemaakt voor hopeloosheid, een defect ontwerp.

Getest door het ergste dat je mijn kant op kunt gooien, zal ik doorgaan door de duisternis,

Ik zal niet toestaan ​​dat deze woestenij mijn graf is.

We hebben allemaal demonen Maar die van jou zijn overbodig Je zonde is uitgeput Mijn sympathie voor jou

(Wilgen) Je kunt niet ontsnappen aan eliminatie;

een defect ontwerp.

Jouw bestaan ​​in deze wereld is niets anders dan een zwak excuus om mijn angst aan te wakkeren.

Je hebt de sleutels niet meer in handen.

Je hoort hier niet thuis.

(Observer) Deze keer ben ik voorbij je levenloze grens.

Ik zal je treurige beëindigen

bestaan ​​Leven leecher Hoe voelt het verdomme?