The End - Endwell

My heart is racing, feelings confused.

Wishing I could help him see this through.

No matter what, nothing I do will ease his suffering.

All he has are the memories of who he was, and how it used to be.

He brings his hands together and begins to pray for this to be an end to his

constant misery.

The cross he bears around his neck (the cross he bears.

The only thing that comforts him (what else is left?)

And so he prays for this to end (what else is left?)

A shadow of his former self.

Tired and weakened now, demons are his only company.

So, give up the ghost.

Ten years shy of a century.

All he has left are the memories of who he was and how it used to be.

Pray for this to be the end of his constant suffering.

Pointless at best, no means to an end, his hands to his head, he prays for the

end to this nightmare.

All he has left are the memories.

Mijn hart gaat tekeer, gevoelens verward.

Ik wou dat ik hem kon helpen dit te doorzien.

Wat er ook gebeurt, niets wat ik doe zal zijn lijden verzachten.

Het enige dat hij heeft, zijn de herinneringen aan wie hij was en hoe het vroeger was.

Hij brengt zijn handen bij elkaar en begint te bidden dat dit een einde zal maken aan zijn...

constante ellende.

Het kruis dat hij om zijn nek draagt ​​(het kruis dat hij draagt.

Het enige dat hem troost (wat blijft er nog over?)

En dus bidt hij dat dit stopt (wat blijft er nog over?)

Een schaduw van zijn vroegere zelf.

Moe en verzwakt nu, demonen zijn zijn enige gezelschap.

Dus geef de geest op.

Tien jaar verlegen van een eeuw.

Het enige wat hij nog heeft, zijn de herinneringen aan wie hij was en hoe het vroeger was.

Bid dat dit het einde zal zijn van zijn voortdurende lijden.

Hoogstens zinloos, geen middel om een ​​doel te bereiken, zijn handen op zijn hoofd, hij bidt voor de

einde aan deze nachtmerrie.

Het enige wat hij nog heeft, zijn de herinneringen.