Prisons of Posterity - End Amen

Silence in the desert of forgotten civilizations

The ground is stained with blood

The only testimony of the past

Memories you’ve got melt away in the sand

No hope just the expanse of nothingness

Hear!

There’s someone in the silence

Their screams are at the end of the horizon

Damned, they do penance fo the history

In the prisons of posterity

One day they will march under red skies

Nomads on the hunt for the promised paradise

When the walls are wounded from internal pain

The instincts will be stronger than a morbid brain

And there’s feelings inside

But there’s life outside

Hear!

There’s someone in the silence

Their screams are at the end of the horizon

Damned, they do penance for the history

In the prisons of posterity

(solo: Uwe)

Hear!

There’s someone in the silence

Their screams are at the end of the horizon

Damned, they do penance fo the history

In the prisons of posterity

Stilte in de woestijn van vergeten beschavingen

De grond is bevlekt met bloed

Het enige getuigenis van het verleden

Herinneringen die je hebt, smelten weg in het zand

Geen hoop alleen de uitgestrektheid van het niets

Horen!

Er is iemand in de stilte

Hun geschreeuw is aan het einde van de horizon

Verdomme, ze doen boete voor de geschiedenis

In de gevangenissen van het nageslacht

Op een dag zullen ze marcheren onder een rode lucht

Nomaden op jacht naar het beloofde paradijs

Wanneer de muren gewond zijn door interne pijn

De instincten zullen sterker zijn dan een morbide brein

En er zijn gevoelens van binnen

Maar er is leven buiten

Horen!

Er is iemand in de stilte

Hun geschreeuw is aan het einde van de horizon

Verdomme, ze doen boete voor de geschiedenis

In de gevangenissen van het nageslacht

(solo: Uwe)

Horen!

Er is iemand in de stilte

Hun geschreeuw is aan het einde van de horizon

Verdomme, ze doen boete voor de geschiedenis

In de gevangenissen van het nageslacht