Allie - Emodji

Я бы хотел видеть твою улыбку у себя дома

Любовь это может когда ищешь ты любой повод

Чтобы увидеться

Или быть с тобой, в океан глаз твоих нырнуть с головой

А может я говорил это каждой второй и ночами

Не чая, что могу вербовать их всех такими речами

Ссорились также мы днями напролёт

Сейчас мне как-то хуево, но скоро все пройдёт

Невыносимая

Нет сил моих больше молчать

Дайте мне маленький заряд

Или мне кажется, что я спятил

Невыносимая

Нет сил моих больше молчать

Дайте мне маленький заряд

Или мне кажется, что я спятил

Мы так похожи, что ненавидим друг друга

По моей коже мурашки когда вижу в прихожей тебя своего дома

Нам снова надо за живое

Задеть друг друга словом

В один момент я понял что

Надо бежать, но поздно все

Вижу тебя и сложно

Спокойная жизнь, до скорого

Горевать о том, что было мой фетишизм

Любовь, когда пытаешься быстрее отпустить

Говорить, что ненавидишь и что нету сил,

Но разрывает изнутри, когда она с другим

Судьба дальше покажет

Может разведёт, а, может, примирит

Буду убиваться или не замечу пропажи

Не верю никому, но явный фаталист

Один я снова

Несу какой-то бред, но этот бред весомый

Хочу все повторить, когда мы вместе дома

И также когда были мы незнакомы

Я сам виноват, то что не стал

Признавать и начинать все с чистого листа

Виноват, что жалуюсь на то, что в сердце кинжал

И я сам виноват, что на мне нет лица

Невыносимая

Нет сил моих больше молчать

Дайте мне маленький заряд

Или мне кажется, что я спятил

Невыносимая

Нет сил моих больше молчать

Дайте мне маленький заряд

Или мне кажется, что я спятил

Ik zou graag je glimlach thuis willen zien

Liefde kan het doen als je om welke reden dan ook zoekt

om jou te zien

Of wees bij je, duik halsoverkop in de oceaan van je ogen

Of misschien zei ik dit om de andere nacht

Niet wetende dat ik ze allemaal kan rekruteren met zulke toespraken

We hadden ook de hele dag ruzie

Op dit moment voel ik me een beetje beroerd, maar binnenkort gaat alles voorbij

ondraaglijk

Ik heb geen kracht meer om te zwijgen

Geef me een kleine vergoeding

Of denk ik dat ik gek ben

ondraaglijk

Ik heb geen kracht meer om te zwijgen

Geef me een kleine vergoeding

Of denk ik dat ik gek ben

We lijken zo op elkaar dat we elkaar haten

Kippenvel op mijn huid als ik je in de gang van mijn huis zie

We moeten weer leven

Raak elkaar met een woord

Op een gegeven moment realiseerde ik me dat

Moet rennen, maar het is te laat

Ik zie je en het is moeilijk

Rustig leven, tot snel

Treur wat was mijn fetisjisme

Liefde als je probeert om sneller los te laten

Zeg dat je haat en dat je geen kracht hebt,

Maar het breekt van binnenuit als ze bij een ander is

Het lot zal het laten zien

Misschien scheiden, misschien verzoenen

Ik pleeg zelfmoord of ik merk het verlies niet op

Ik vertrouw niemand, maar een overduidelijke fatalist

Alleen ben ik weer

Ik draag een soort onzin, maar deze onzin is significant

Ik wil alles herhalen als we samen thuis zijn

En ook toen we vreemden waren

Het is mijn eigen schuld dat ik dat niet heb gedaan

Herkennen en vanaf nul beginnen

Het spijt me dat ik klaag dat er een dolk in mijn hart zit

En het is mijn eigen schuld dat ik geen gezicht heb

ondraaglijk

Ik heb geen kracht meer om te zwijgen

Geef me een kleine vergoeding

Of denk ik dat ik gek ben

ondraaglijk

Ik heb geen kracht meer om te zwijgen

Geef me een kleine vergoeding

Of denk ik dat ik gek ben