Velho arvoredo - Elis Regina

Eu te esqueci muito cedo

Pelo tempo que passou

Tal como um velho arvoredo

Que o vento não derrubou

Tronco mudado em rochedo

Pedra transformada em flor

E eu fui ficando sozinho no pó do caminho

Me desenganando, sofrendo e chorando

E mantendo em segredo

Essa minha ilusão

Que me escapou de entre os dedos

Pra não sei que outras mãos

E eu me tornei o arremedo

De tudo aquilo que eu não sou

Mas eu jamais retrocedo

O que passou passou

Já superei, mas só eu sei

O mesmo jamais eu serei

Feito a madeira o machado inclinando

Eu por fora estou cicatrizando

E por dentro sangrando, afastado do medo

Mas sozinho, tal como o velho arvoredo

Que não serve ao tempo nem ao lenhador

E o vento abandonou

Ik ben je te snel vergeten

voor de tijd die voorbij is

Als een oude boom

Dat de wind niet ging liggen

Kofferbak veranderd in steen

Steen veranderd in bloem

En ik werd alleen achtergelaten in het stof op het pad

Mij ​​opgevend, lijdend en huilend

En het geheim houden

Dit is mijn illusie

Dat ontsnapte uit mijn vingers

Dus ik weet niet welke andere handen

En ik werd de imitatie

Van alles ben ik niet

Maar ik ga nooit meer terug

Wat voorbij is, is voorbij

Ik ben er overheen, maar alleen ik weet het

Dezelfde die ik nooit zal zijn

Gemaakt van hout, de kantelbijl

Ik genees aan de buitenkant

En van binnen bloeden, weg van angst

Maar alleen, net als het oude bos

Die de tijd of de houthakker niet dienen

En de wind is gaan liggen