O bêbado e a equilibrista - Elis Regina

Caía

A tarde feito um viaduto

E um bêbado trajando luto

Me lembrou Carlitos

A lua

Tal qual a dona dum bordel

Pedia a cada estrela fria

Um brilho de aluguel

E nuvens

Lá no mata-borrão do céu

Chupavam manchas torturadas

Que sufoco!

Louco,

O bêbado com chapéu coco

Fazia irreverências mil

Pra noite do Brasil

Meu Brasil

Que sonha

Com a volta do irmão do Henfil

Com tanta gente que partiu

Num rabo de foguete

Chora a nossa pátria mãe gentil

Choram Marias e Clarisses

No solo do Brasil

Mas sei

Que uma dor assim pungente

Não há de ser inutilmente

A esperan’a dan’a

Na corda bamba de sombrinha

E em cada passo dessa linha

Pode se machucar

Azar

A esperan’a equilibrista

Sabe que o show de todo artista

Tem que continuar

viel

In de middag een viaduct gemaakt

En een dronkaard die rouw draagt

Het deed me denken aan Carlitos

De maan

Als de eigenaar van een bordeel

Ik vroeg elke koude ster

Een huurglans

E wolken

Daar in de lucht vloeipapier

Opgezogen gemartelde vlekken

Wat een snik!

Gek,

De dronkaard met de bolhoed

Ik maakte duizend oneerbiedigheden

Voor de nacht van Brazilië

Mijn Brazilië

wie droomt

Met de terugkeer van Henfils broer

Met zoveel mensen weg

In een raketstaart

Huil ons vriendelijke moederland

Marias en Clarisses huilen

Op Braziliaanse bodem

Maar ik weet

Wat een stekende pijn

Het hoeft niet nutteloos te zijn

Een esperan'a dan'a

Op het slappe koord van paraplu

En in elke stap van deze regel

Je kunt gewond raken

Pech

De evenwichtsoefening

Weet je dat de show van elke artiest

Moet doorgaan