Cabaré - Elis Regina

Na porta lentas luzes de neon

Na mesa flores murchas de crepon

E a luz grená filtrada entre conversas

Inventa um novo amor, loucas promessas

De tomara-que-caia surge a crooner do norte

Nem aplausos, nem vaias: um silêncio de morte

Ah, quem sabe de si nesses bares escuros

Quem sabe dos outros, das grades, dos muros

No drama sufocado em cada rosto

A lama de não ser o que se quis

A chama quase morta de um sol posto

A dama de um passado mais feliz

Um cuba-libre treme na mão fria

Ao triste strip-tease da agonia

De cada um que deixa o cabaré

Lá fora a luz do dia fere os olhos

Ah, quem sabe de si nesses bares escuros

Quem sabe dos outros

Op de neonlichten van de langzame deur

Op tafel verdorde crepon bloemen

En het granaatlicht gefilterd tussen gesprekken

Vindt een nieuwe liefde uit, gekke beloften

Van hoop tot herfst verschijnt er een crooner uit het noorden

Applaus noch boegeroep: een doodse stilte

Oh, wie kent jou in deze donkere tralies

Wie weet over de anderen, de bars, de muren?

In het drama verstikt in elk gezicht

De modder van niet zijn wat je wilde

De bijna dode vlam van een ondergaande zon

De dame uit een gelukkiger verleden

Een Cuba-libre beeft in de koude hand

Naar de trieste striptease van pijn

Van iedereen die het cabaret verlaat

Buiten doet het daglicht pijn aan de ogen

Oh, wie kent jou in deze donkere tralies

wie weet van anderen?