As aparências enganam - Elis Regina

As aparências enganam

Aos que odeiam e aos que amam

Porque o amor e o ódio

Se irmanam na fogueira das paixões!

Os corações pegam fogo e depois

Não há nada que os apague

Se a combustão os persegue

As labaredas e as brasas são

O alimento, o veneno, o pão

O vinho seco, a recordacão

Dos tempos idos de comunhão

Sonhos vividos de conviver!

As aparências enganam

Aos que odeiam e aos que amam

Porque o amor e o ódio

Se irmanam na geleira das paixões!

Os corações viram gelo e depois

Não há nada que os degele

Se a neve cobrindo a pele

Vai esfriando por dentro o ser

Não há mais forma de se aquecer

Não há mais tempo de se esquentar

Não há mais nada pra se fazer

Senão chorar sob o cobertor!

As aparências enganam

Aos que gelam e aos que inflamam

Porque o fogo e o gelo

Se irmanam no outono das paixões!

Os corações cortam lenha e depois

Se preparam para outro inverno

Mas o verão que os unira

Aínda vive e transpira ali

Nos corpos juntos na lareira

Na reticente primavera

No insistente perfume

De alguma coisa chamada amor…

 schijn bedriegt

Aan degenen die haten en degenen die liefhebben

Omdat liefde en haat

Ze komen samen in het vuur van passies!

De harten vatten vlam en dan

Er is niets om ze te wissen

Als de verbranding hen achtervolgt

De vlammen en de sintels zijn:

Het eten, het gif, het brood

Droge wijn, het souvenir

Uit de vervlogen tijden van de communie

Geleefde dromen van samenwonen!

 schijn bedriegt

Aan degenen die haten en degenen die liefhebben

Omdat liefde en haat

Ze sluiten zich aan bij de gletsjer van passies!

De harten veranderen in ijs en daarna

Er is niets om ze te ontdooien

Als de sneeuw de huid bedekt

Het wordt koud in het wezen

Er is geen manier meer om op te warmen

Geen tijd meer om op te warmen

Er is niets anders te doen

Anders huilen onder de deken!

 schijn bedriegt

Aan degenen die bevriezen en degenen die ontsteken

Omdat vuur en ijs

Ze worden broers in de herfst van passies!

De harten hakten brandhout en daarna

Bereid je voor op een nieuwe winter

Maar de zomer die hen bij elkaar had gebracht

Hij leeft nog steeds en zweet daar

In de lijken samen in de open haard

In het terughoudende voorjaar

In het aanhoudende parfum

Van iets dat liefde heet...