Güneşle Ay - Elçin Orçun, Grogi

Delirdim sonunda yarını kalmadı

Bombalar patladı güneş ve ay

Eski günlere saymadı

Söndü hüzünle bu gece de yine ay

(Verse 1: Grogi)

Ne zaman vazgeçtik

Önümüze çıkan herkese var beşlik

Ama bu güne kadar dünümde yatan yüzüme bakan maskelerle kardeştim

Gökyüzü karardı kaldım tek başıma

Dört duvarda dört dönüp yandım

Kimseden yok yardım gülünecek halime ağlardım

Bi sabah uyanıverdim sinir sistemim beni uyarıverdi

Hatırla dedi cevheri kendini içimde yatan bu dev uyanıverdi

Ah molayı verdik yeterince güldük içtik eğlendik

Artık rüzgar olup esiyor ruhum

Sanma ki bi daha durulurum

(Nakarat)

Delirdim sonunda yarını kalmadı

Bombalar patladı güneş ve ay

Eski günlere saymadı

Söndü hüzünle bu gece de yine ay

(yeter mi, değer mi?)

(Verse 2: Elçin Orçun)

Yaşıyorum nefes almadan

Birilerini kurtaramadan

Diriliyor karanlık her gün önümde

Susuyorum böyle karşı durmam

Çiçek açıyor yolumda üstüne basıyorlar hırsından

Yanımda duramıyorsun korktuğundan değil

Şeffaf olduğumdan

Sanıyorlar bilirkişi

Kötülüğe bahane bulur efendisi

Alışır zamanla geceye bir olur

Kolayca değişir hücreleri

Zamanla erişir karanlığa

Parası da iyi gelir hayat kopyala kopyala kopyala

Sorun yok nasılsa

(Nakarat)

Delirdim sonunda yarını kalmadı

Bombalar patladı güneş ve ay

Eski günlere saymadı

Söndü hüzünle bu gece de yine ay

Ik ben gek geworden, er is geen morgen meer

Bommen ontploften zon en maan

Telde niet tot vroeger

De maan is vannacht ook vervaagd van verdriet

(Vers 1: Grogi)

Wanneer hebben we het opgegeven?

High five voor iedereen die ons in de weg staat

Maar tot op de dag van vandaag was ik een broer met de maskers die naar mijn gezicht keek dat in mijn gisteren lag.

De lucht werd donker, ik werd alleen gelaten

Ik brandde in vier muren

Geen hulp van wie dan ook, ik moest huilen als ik lachte

Ik werd op een ochtend wakker en mijn zenuwstelsel waarschuwde me

'Denk eraan', zei deze reus wiens erts in mij zat, wakker.

Ah we namen een pauze, we hebben genoeg gelachen, we hadden plezier

Nu wordt mijn ziel de wind

Denk niet dat ik rustiger zal zijn

(Refrein)

Ik ben gek geworden, er is geen morgen meer

Bommen ontploften zon en maan

Telde niet tot vroeger

De maan is vannacht ook vervaagd van verdriet

(genoeg of de moeite waard?)

(Verse 2: Elçin Orçun)

Ik leef zonder te ademen

zonder iemand te redden

De duisternis komt elke dag voor me op

Ik ben stil, ik zal niet zo opstaan

Het bloeit op mijn manier, ze stappen erop uit hun hebzucht

Je kunt niet naast me staan, het is niet omdat je bang bent

Omdat ik transparant ben

Ze denken dat de expert

Zijn meester vindt excuses voor het kwaad.

Went er op tijd aan, wordt een nacht

Verander eenvoudig cellen

Na verloop van tijd bereikt het het donker

Het betaalt goed, het leven is goed kopiëren kopiëren kopiëren

toch geen probleem

(Refrein)

Ik ben gek geworden, er is geen morgen meer

Bommen ontploften zon en maan

Telde niet tot vroeger

De maan is vannacht ook vervaagd van verdriet