El Precio De Mis Errores - La Arrolladora Banda El Limón De René Camacho

No pensé que terminar contigo iba a costarme tanto

Que algún día iba a encontrarme la horma de mi zapato

Que después de perderte iba a quererte más

Que los momentos malos fueron más que los buenos

Que solo me servían para disimularlos

Hoy me toca reír mordiéndome los labios

Y tragarme una a una todas mis palabras

Y como duele a ver cortado tus alas

Y mirarte en otros brazos inconcientemente triste

Mirar con este mal paso y a quien entre nos me cuentas

Pues fue el único culpable de que hicieras tus maletas

Hoy degollado beberé del mismo vaso

Y del mismo trago amargo que bebiste por mi culpa

De que sirve que lo sienta y de paso me arrepienta

Si con mi arrepentimiento no se alivia mi conciencia…

Que ironía después de despreciarte busco tu compañía

Hoy te toco la puerta que un día tire en tu cara

Tal vez sin darme cuenta cuanto te lastimaba

Nunca quise escuchar cuando me hablabas

Solo me dedicaba a darte la espalda

Y hoy que he dado media vuelta no te encuentro

Por que ya te cansaste del mismo cuento

Y como duele buscarte en las madrugadas

Y encontrarme con la almohada y el perfume de tu cuerpo

Un silencio que me habla en nombre de tus recuerdos

Un recuerdo que me atrapa y que me ata de las manos

Soy el culpable de apagarnos poco a poco

Cada uno de los golpes que te di con mis palabras

Pues me importaba un carajo lo que tu de mi pensaras

Y hoy esta burlada mía me ha salido un poco cara

Y como duele a ver cortado tus alas

Y mirarte en otros brazos inconcientemente triste

Mirar con este mal paso y a quien entre nos me cuentas

Pues fue el único culpable de que hicieras tus maletas

Hoy degollado beberé del mismo vaso

Y del mismo trago amargo que bebiste por mi culpa

De que sirve que lo sienta y de paso me arrepienta

Si con mi arrepentimiento no se alivia mi conciencia…

Ik had niet gedacht dat het uitmaken met jou me zoveel zou kosten

Dat ik op een dag het laatste van mijn schoen zou vinden

Dat ik, nadat ik je had verloren, meer van je zou gaan houden

Dat de slechte momenten meer waren dan de goede

Dat ze mij alleen dienden om ze te verbergen

Vandaag moet ik lachen terwijl ik op mijn lippen bijt

En slik al mijn woorden één voor één in

En wat doet het pijn om je vleugels te zien knippen

En kijk naar je in andere armen onbewust verdrietig

Kijk met deze slechte stap en wie van ons vertel je me?

Nou, hij was de enige die de schuld kreeg dat jij je koffers inpakte

Vandaag zal ik met mijn doorgesneden keel uit hetzelfde glas drinken

En van dezelfde bittere drank die je dronk vanwege mij

Wat heeft het voor zin dat ik het voel en er spijt van heb trouwens?

Als met mijn berouw mijn geweten niet verlicht is...

Wat een ironie, nadat ik je heb veracht, zoek ik je gezelschap

Vandaag klop ik op de deur die ik op een dag in je gezicht gooide

Misschien zonder te beseffen hoeveel ik je pijn heb gedaan

Ik wilde nooit luisteren als je met me praatte

Ik was alleen toegewijd om je de rug toe te keren

En vandaag dat ik me heb omgedraaid, kan ik je niet vinden

Waarom werd je moe van hetzelfde verhaal

En wat doet het pijn om jou te zoeken bij zonsopgang?

En vind mezelf met het kussen en de geur van je lichaam

Een stilte die tot mij spreekt in de naam van jouw herinneringen

Een herinnering die me vangt en me bij de handen bindt

Ik ben schuldig aan het uitschakelen van ons beetje bij beetje

Elke klap die ik je gaf met mijn woorden

Nou, het kon me niet schelen wat je van me dacht

En vandaag heeft deze spot van mij me wat gekost

En wat doet het pijn om je vleugels te zien knippen

En kijk naar je in andere armen onbewust verdrietig

Kijk met deze slechte stap en wie van ons vertel je me?

Nou, hij was de enige die de schuld kreeg dat jij je koffers inpakte

Vandaag zal ik met mijn doorgesneden keel uit hetzelfde glas drinken

En van dezelfde bittere drank die je dronk vanwege mij

Wat heeft het voor zin dat ik het voel en er spijt van heb trouwens?

Als met mijn berouw mijn geweten niet verlicht is...