Skeleton Horse - El Creepo

Fearlessly smiling in the face of death

The vultures pick at the bodies until there’s nothing left

And I’m riding on a skeleton horse through the gates of hell

Bluer than black, planning attack around the midnight bell

Pretty in pink, blood in the sink inside your prison cell

And I’m riding on a skeleton horse through the gates of hell

I know you live in a violent plague of madness

I’ve been there before but I chose to leave

Caught in the undertow of suicidal sadness

I choose to live and let you be Turning all the crosses upside down

I hear the wind whisper a desert song about a city made of sand

Riddles spill from the foaming mouths only you would understand

And I’m riding on a skeleton horse through the gates of hell

I don’t know why I can’t remember your name

I don’t know why I can’t remember your name

As we’re riding on a skeleton horse through the gates of hell

We were two young fools in love, laying under the stars above

Until that phantom came and took you away

You are all I ever need, so I saddled up my steed

And returned to hell to take what’s mine

I have only come to take what’s mine

Children with fangs approach us as we both go blind

Wormholes constrict and spit us out the other side

Floating in midnight skies underneath the pale moonlight

Calmed by the golden light, death is nowhere in sight

I know you live in a violent plague of madness

I’ve been there before but I chose to leave

Caught in the undertow of suicidal sadness

I choose to live and let you be Turning all the crosses upside down

Onbevreesd lachend in het aangezicht van de dood

De gieren plukken de lichamen totdat er niets meer over is

En ik rijd op een skeletpaard door de poorten van de hel

Blauwer dan zwart, plan aanval rond middernacht

Mooi in het roze, bloed in de gootsteen in je gevangeniscel

En ik rijd op een skeletpaard door de poorten van de hel

Ik weet dat je in een gewelddadige plaag van waanzin leeft

Ik ben er eerder geweest, maar ik heb ervoor gekozen om te vertrekken

Gevangen in de onderstroom van suïcidaal verdriet

Ik kies ervoor om te leven en je te laten zijn. Zet alle kruisen op zijn kop

Ik hoor de wind een woestijnlied fluisteren over een stad gemaakt van zand

Raadsels komen uit de schuimende monden die alleen jij zou begrijpen

En ik rijd op een skeletpaard door de poorten van de hel

Ik weet niet waarom ik je naam niet kan onthouden

Ik weet niet waarom ik je naam niet kan onthouden

Terwijl we op een skeletpaard door de poorten van de hel rijden

We waren twee verliefde jonge dwazen, liggend onder de sterren hierboven

Tot dat spook kwam en je meenam

Jij bent alles wat ik ooit nodig heb, dus ik zadelde mijn paard op

En keerde terug naar de hel om te nemen wat van mij is

Ik ben alleen gekomen om te nemen wat van mij is

Kinderen met hoektanden komen naar ons toe omdat we allebei blind worden

Wormgaten vernauwen en spuwen ons aan de andere kant uit

Drijvend in de nachtelijke hemel onder het bleke maanlicht

Gekalmeerd door het gouden licht, is de dood nergens in zicht

Ik weet dat je in een gewelddadige plaag van waanzin leeft

Ik ben er eerder geweest, maar ik heb ervoor gekozen om te vertrekken

Gevangen in de onderstroom van suïcidaal verdriet

Ik kies ervoor om te leven en je te laten zijn. Zet alle kruisen op zijn kop