Sejenak - Eizy, RYU

Seringkali kita bertemu persimpangan dalam hidup kita

Memilih jalan sendiri yang didasari ego dan logika

Saat itu pula kita bertemu dengan jalan buntu

Kita berpikir keras bagaimana caranya untuk tetap melaju di jalan itu

Disanalah kita terdiam sejenak

Kala ku berproses, kala ku diserang tes

Banyak ku temui stress dan aku depressed

Kala kini aku tak temukan akses

Aku protes, cukup sakit ku tergores

Kujalani semua dengan sederhana

Namun tetap saja ku temui banyak perantara

Dengar ini bukan hanya tentang kita

Ini tentang waktu-waktu yang tersita

Pengalaman memang punya banyak makna

Namun sejenak biarkan ku berjeda dari asa

Biar ku beristirahat, dan ku mungkin kan berangkat

Kembali bila memang waktuku masih sempat

Ku takkan pergi dari perjuangan

Namun kini ku tengah kelelahan

Semua jejak letih bukan pembuangan

Namun apa semua itu kan indah tuk ku rasakan

Asa telah hilang kini aku pudar

Semua harapanku kini mulai buyar

Akan ada apa di depan sana

Ingin ku diam sejenak namun waktu kan berputar

Sabar, tegar, sudah aku tebar

Namun masa depan belum juga beri kabar

Aku lapar akan rahasia

Ada apa di balik juangku yang tak sebentar

Masih terus ku bergelut dengan waktu

Jalani kisah ini mencoba terlihat mampu

Terasa gerah dan ku mulai gelisah

Ketika bayangkan ke depan buatku resah

Dalam diam ku bangun cita-cita

Dibalik lagu indah tak sesuai realita

Ku muak dengan segala problema

Raut ceriaku seperti tanpa makna

Berusaha tak menyerah selalu aku coba

Kucoba jalani kuikuti putaran roda

Namun semua terasa sia-sia

Jengah, ku bosan bila terus berpura-pura

Ku lelah, tak terarah

Tegang akan masa depanku bila tak kunjung cerah

Ku pecah, ku terbelah

Namun aku selalu dipaksa untuk tak menyerah

Asa telah hilang kini aku pudar

Semua harapanku kini mulai buyar

Akan ada apa di depan sana

Ingin ku diam sejenak namun waktu kan berputar

Sabar, tegar, sudah aku tebar

Namun masa depan belum juga beri kabar

Aku lapar akan rahasia

Ada apa di balik juangku yang tak sebentar

Sejenak ku melemah tuk melupakan

Beribu gundah ku yang menghantui dalam pikiran

Bukan ku hilang namun ku punya waktu senja

Tuk menghela napasku, ku menghela sejenak

Ah, asa kini tak lagi cerah

Ah, ego dan sugesti buat aku resah

Ah, kegagalan selalu aku perah

Pengorbananku kini tak lagi memerah

Semangatku kini sedang letih

Tekadku sekarat sukar untuk pulih

Haruskah ku kibarkan bendera putih

Saat logika suruhku tuk bertahan dalam perih

Tertanam kesedihan dibalik senyuman

Harapan menggunung kian menjadi kepulan

Kini telah pudar oleh beribu keluhan

Santai sejenak tuk tak rindukan masa depan

Sudah tak kunikmati pahitnya kopi

Cukup mual aku diserang ironi

Ku terpuruk dalam ruangan imaji

Tutup telingan tuk nada sedih di setiap simfoni

Asa telah hilang kini aku pudar

Semua harapanku kini mulai buyar

Akan ada apa di depan sana

Ingin ku diam sejenak namun waktu kan berputar

Sabar, tegar, sudah aku tebar

Namun masa depan belum juga beri kabar

Aku lapar akan rahasia

Ada apa di balik juangku yang tak sebentar

Sejenak ku melemah tuk melupakan

Beribu gundah ku yang menghantui dalam pikiran

Bukan ku hilang namun ku punya waktu senja

Tuk menghela napasku, ku menghela sejenak

Ku menghela sejenak

Ku menghela sejenak

Bukan ku hilang namun ku punya waktu senja

Tuk menghela napasku, ku menghela sejenak

Vaak ontmoeten we kruispunten in ons leven

Kies je eigen pad op basis van ego en logica

Toen ontmoetten we een doodlopende weg

We denken hard na hoe we op die weg verder kunnen gaan

Daar zijn we even stil

Wanneer ik in het proces zit, wanneer ik wordt aangevallen door tests

Ik heb veel stress en ben depressief

Nu kan ik geen toegang vinden

Ik protesteer, het doet me genoeg pijn om gekrabd te worden

Ik doe alles eenvoudig

Maar toch ontmoet ik veel tussenpersonen

Luister, dit gaat niet alleen over ons

Het gaat over verspilde tijd

Ervaring heeft vele betekenissen

Maar laat me even een pauze nemen van de hoop

Laat me rusten, en ik kan vertrekken

Kom terug als ik tijd heb

Ik zal de strijd niet verlaten

Maar nu ben ik moe

Alle sporen van vermoeidheid zijn niet weggooien

Maar is het allemaal mooi voor mij om te voelen?

Hoop is weg nu ben ik vervaagd

Al mijn hoop begint nu te vervagen

Wat zal daarboven zijn?

Ik wil even stil zijn, maar de tijd zal draaien

Geduld, stoer, ik heb mijn voorraad ingeslagen

Maar de toekomst heeft nog geen nieuws gegeven

Ik heb honger naar geheimen

Wat zit er achter mijn korte strijd?

Ik heb nog steeds moeite met de tijd

Beleef dit verhaal en probeer er capabel uit te zien

Ik heb het warm en begin rusteloos te worden

Als ik me rusteloos voel over de toekomst

In stilte maak ik mijn dromen wakker

Achter een prachtig lied dat niet strookt met de werkelijkheid

Ik ben alle problemen beu

Mijn vrolijke uitdrukking is zinloos

Ik probeer niet op te geven, ik probeer het altijd

Ik probeer te leven, ik volg de wielspin

Maar alles voelt tevergeefs

Beschaamd, ik verveel me als ik blijf doen alsof

Ik ben moe, niet gefocust

Spanning over mijn toekomst als het niet rooskleurig is

Ik ben gebroken, ik ben gespleten

Maar ik ben altijd gedwongen om niet op te geven

Hoop is weg nu ben ik vervaagd

Al mijn hoop begint nu te vervagen

Wat zal daarboven zijn?

Ik wil even stil zijn, maar de tijd zal draaien

Geduld, stoer, ik heb mijn voorraad ingeslagen

Maar de toekomst heeft nog geen nieuws gegeven

Ik heb honger naar geheimen

Wat zit er achter mijn korte strijd?

Voor een moment verzwakte ik om te vergeten

Duizenden van mijn zorgen die door mijn hoofd spoken

Ik ben niet verdwaald, maar ik heb schemertijd

Om op adem te komen, zucht ik even

Ah, hoop is niet langer helder

Ah, ego en suggesties maken me rusteloos

Ah, van falen word ik altijd melk

Mijn offer is niet langer rood

Mijn geest is nu moe

Mijn stervende vastberadenheid is moeilijk te herstellen

Moet ik met de witte vlag zwaaien?

Wanneer de logica me zegt te overleven in pijn

Verborgen verdriet achter een glimlach

Toenemende hoop wordt steeds meer een wolk

Nu is het vervaagd door duizend klachten

Ontspan even om de toekomst niet te missen

Ik heb niet genoten van de bitterheid van koffie

Heel misselijk ik werd aangevallen door ironie

Ik zit vast in de beeldkamer

Sluit je oren voor de droevige deuntjes in elke symfonie

Hoop is weg nu ben ik vervaagd

Al mijn hoop begint nu te vervagen

Wat zal daarboven zijn?

Ik wil even stil zijn, maar de tijd zal draaien

Geduld, stoer, ik heb mijn voorraad ingeslagen

Maar de toekomst heeft nog geen nieuws gegeven

Ik heb honger naar geheimen

Wat zit er achter mijn korte strijd?

Voor een moment verzwakte ik om te vergeten

Duizenden van mijn zorgen die door mijn hoofd spoken

Ik ben niet verdwaald, maar ik heb schemertijd

Om op adem te komen, zucht ik even

Ik zucht even

Ik zucht even

Ik ben niet verdwaald, maar ik heb schemertijd

Om op adem te komen, zucht ik even