La Casa Grande - Eduardo Mateo

De cada cara aras las que había

Era un sol un día y que había un mar

Una casa grande donde ellas vivían

Fue regalo que un ministro les cedió

Y allí un niño que volvió día tras día

Al cristal de la ventana conoció

De todas aquellas la que era más niña

En la tarde un día cuando el sol cayó

Las más grandes amores tenían

Para el hombre bueno y trabajador

Cada una un hada la magia sabía

Y en la casa un día miren qué pasó

Hubo un niño de la mano de una niña

Una orquesta alegre y el coro mejor

Y aquel sábado de luna llena

El cura del pueblo entonces los casó

Van elk gezicht wis je degenen die waren

Op een dag was het een zon en er was een zee

Een groot huis waar ze woonden

Het was een geschenk dat een minister hen gaf

En daar was een jongen die dag in dag uit terugkwam

Hij ontmoette het glas van het raam

Van al die, degene die de jongste was

Op een dag 's avonds toen de zon onderging

De grootste liefdes gehad

Voor de goede en hardwerkende man

Elk een fee die de magie kende

En kijk op een dag in huis wat er gebeurde

Er was een jongen aan de hand van een meisje

Een vrolijk orkest en het beste koor

En die zaterdag van de volle maan

De dorpspriester trouwde toen met hen