Méa culpa - Édith Piaf

J’ai péché par orgueil

De t’avoir tout à moi

Dans un simple clin d'œil.

Mea culpa !

J’ai péché par envie

De me donner à toi

En te donnant ma vie.

Mea culpa !

Et puis par gourmandise,

Illuminée par l'éclat de tes yeux,

J’ai vu ta bouche et je me sentais grise

… et je buvais du feu !

J’ai péché par paresse

Quand j’ai connu tes bras,

Berceau de mes caresses.

Mea culpa !

Que ceux qui n’ont jamais péché

Me jettent la première pierre.

Que ceux qui n’ont jamais aimé

Me refusent une prière.

J’ai péché par colère

Contre toi, contre moi,

Contre toute la terre.

Mea culpa !

J’ai péché par luxure,

Chaque soir, dans tes bras,

Mais mon âme était pure.

Mea culpa !

Et puis par avarice,

Je t’ai caché dans le fond de mon cœur

Pour mieux t’y adorer avec délice

A l’abri des voleurs.

Ainsi donc, tu le vois,

J’ai péché les sept fois

Rien qu'à cause de toi.

Mea culpa !

Mais un jour,

Si tu me le demandais,

Oh !

mon amour !

… Je recommencerais.

Mea culpa !

Mea culpa !

Ik zondigde door trots

Om jullie allemaal van mij te hebben

In een oogwenk.

Mea culpa!

Ik zondigde door afgunst

Om mezelf aan jou te geven

Door jou mijn leven te geven.

Mea culpa!

En dan uit gulzigheid,

Verlicht door de glans van je ogen,

Ik zag je mond en ik voelde me grijs

... en ik dronk vuur!

Ik zondigde uit luiheid

Toen ik je armen kende,

Wieg van mijn liefkozingen.

Mea culpa!

dan degenen die nooit gezondigd hebben

Gooi de eerste steen naar mij.

Dan degenen die nooit hebben liefgehad

Weiger me een gebed.

Ik heb gezondigd door woede

Tegen jou, tegen mij,

Tegen de hele aarde.

Mea culpa!

Ik heb gezondigd uit lust,

Elke nacht, in je armen,

Maar mijn ziel was puur.

Mea culpa!

En dan uit hebzucht,

Ik verborg je diep in mijn hart

Om je daar met plezier te aanbidden

Veilig voor dieven.

Dus dan, zie je,

Ik heb zeven keer gezondigd

Gewoon door jou.

Mea culpa!

Maar op een dag,

Als je het mij zou vragen,

Oh !

mijn liefje !

… Ik zou het opnieuw doen.

Mea culpa!

Mea culpa!