Mariages - Édith Piaf

Six heures, Place de la Trinit?,

Quand le coup de feu a claqu?

Juste en face du petit caf?.

La dame qui avait tir?

Regardait d’un air?

tonn?

L’homme en gris qui?

tait tomb?.

On ajouta un num?

ro

Sur le registre de bureau

Du commissariat de police.

La dame, elle ne veut pas parler

Et quand le juge est fatigu?,

Elle bavarde avec son pass…

Dire que tout?

a a commenc?

En m?

me temps qu’un soleil d'?t?

Qui avait l’air fait pour durer

Et le soleil s'?tait pos?

Sur un jeune homme en gris fonc?

Qui avait l’air fait pour danser.

Alors, bien s?

r, elle a vals?

Et puis apr?

s, l’a embrass?

Il n’en faut pas plus pour aimer.

On ajouta un num?

ro

Sur le registre de bureau

De la mairie du quatorzi?

me.

Alors, tout devient merveilleux.

Dans les beaux r?

ves, on ne fait pas mieux.

La dame, elle en ferme les yeux.

Elle revoit, elle revoit

Le seul jour de da vie, je crois

O?

elle a fait un signe de croix

Car tout?

tait miraculeux.

L'?glise chantait rien que pour eux

Et m?

me le pauvre?

tait heureux.

C’est l’amour qui faisait sa tourn?

e

Et, de l?-haut,?

toutes vol?

es

Les cloches criaient: «Vive la mari?

e !»

Sonnez, sonnez, carillonnez !

S’il a jur?

fid?

lit?,

Il a menti, le bien-aim?.

Sonnez, sonnez, carillonnez !

Il a jur?

fid?

lit?

Il a menti, le bien-aim…

Carillonnez …

Zes uur, Place de la Trinit?,

Toen het schot klonk?

Recht tegenover het kleine café?.

De dame die schoot?

Met een blik gekeken?

donder?

De man in het grijs wie?

is gevallen?

Hebben we een nummer toegevoegd?

ro

In het kantoorregister

Van het politiebureau.

De dame, ze wil niet praten

En als de rechter moe is?,

Ze vertelt over haar verleden...

Zeg dat allemaal?

is het begonnen?

In M?

me time dat een zomerzon?

Die leek gemaakt om lang mee te gaan

En de zon was onder

Op een jonge man in donkergrijs?

Die er uitzag om te dansen.

Dus natuurlijk

r, valt ze?

En daarna?

s, hem kuste?

Er is niet meer nodig om lief te hebben.

Hebben we een nummer toegevoegd?

ro

In het kantoorregister

Van het veertiende gemeentehuis?

mij.

Dan wordt alles prachtig.

In de mooie r?

Nou, we doen het niet beter.

De dame, ze sluit haar ogen.

Ze ziet weer, ze ziet weer

De enige dag van mijn leven, geloof ik

Waar?

ze maakte het kruisteken

Want allemaal?

was wonderbaarlijk.

De kerk zong speciaal voor hen

En M?

ik de arme?

was gelukkig.

Komt de liefde aan de beurt?

en

En van bovenaf?

alle diefstal?

zijn

De klokken schreeuwden: "Vive la mari?

e!”

Bel, bel, bel!

Als hij zwoer?

fid?

bed?,

Hij loog, geliefde?.

Bel, bel, bel!

Hij zwoer?

fid?

bed?

Hij loog, geliefde...

bel…