Lee Brun et le Blond - Édith Piaf

Dans ma p’tite vie y a deux garçons

Y’en a un brun et puis un blond

Qui m’aiment tous deux à leur manière

Le brun a l’air triste et sérieux

Et le blond rit de tous ses yeux

J’crois bien qu’c’est l’brun que je préfèe

Il est plus jeune, il est plus beau

Il a une belle couleur de peau

Un coeur tout pur, plein d’choses toutes belles

Oui mais le blond n’a qu'à s’amener

Avec son air de rigoler

C’est pour lui qu’j’ai envie d'être belle

Le brun me parle très gravement

De son amour, de ses tourments

Avec une belle voix qui chante

Il dit qu’il se tuerait sûrement

Si je ne l’aimais pas tout le temps

Ou si un jour j'étais méchante

Ça m’impressionne, ça me fait tout drôle

C’est vraiment lui qui a l’beau rôle

Y’a pas à dire, c’est lui qui m’aime

Quand j’parle au blond d’se suicider

Y m’dit «Non, tu veux rigoler»

Mais j’aime bien l’embrasser quand même

Ça s’est passé En plein mois d’août

On n’y a rien compris du tout

Il était v’nu boire de la bière

Quand il a eu vidé son bock

On a entendu un p’tit «toc»

Ah, la patronne était pas fière

Il était là, tranquille comme tout

Avec au front un tout p’tit trou

Mon Dieu, que cette histoire est bête

C'était mon blond qui était parti

En m’laissant un p’tit mot écrit

«J'ai assez ri, salut p’tite tête»

In mijn kleine leven zijn er twee jongens

Er is een brunette en dan een blondine

Die allebei op hun eigen manier van me houden

De brunette ziet er verdrietig en serieus uit

En de blondine lacht met al zijn ogen

Ik denk dat het de bruine is waar ik de voorkeur aan geef

Hij is jonger, hij is knapper

Hij heeft een mooie huidskleur

Een puur hart, vol mooie dingen

Ja maar de blondine moet gewoon mee

Met zijn lachende blik

Het is voor hem dat ik mooi wil zijn

De brunette spreekt me heel ernstig aan

Van zijn liefde, van zijn kwellingen

Met een prachtige zangstem

Hij zei dat hij zeker zelfmoord zou plegen

Als ik niet altijd van haar hield

Of als ik op een dag gemeen was

Het maakt indruk op me, het maakt me grappig

Hij is het echt die de mooie rol heeft

Onnodig te zeggen dat hij degene is die van me houdt

Als ik met de blondine praat over zelfmoord plegen

Hij zegt tegen mij "Nee, je wilt lachen"

Maar ik vind het toch leuk om haar te kussen

Het gebeurde midden augustus

We begrepen er helemaal niets van

Hij was gekomen om bier te drinken

Toen hij zijn bier leeg had gedronken

We hoorden een kleine klop

Ah, de baas was niet trots

Hij was daar, kalm als wat dan ook

Met een klein gaatje in het voorhoofd

Mijn God, dit verhaal is stom

Het was mijn blondine die weg was

Door een klein geschreven briefje achter te laten

“Ik heb genoeg gelachen, hallo hoofdje”