Le Petite Boutique - Édith Piaf

Je sais, dans un quartier d?

sert

Un coin qui se donne des airs

De province aristocratique

J’y d?

couvris l’autre saison

Encastr?

e entre deux maisons

Une miniscule boutique

Un beau chat noir?

tait vautr?

Sur le seuil quand je suis entr?

e

Il leva sur moi ses prunelles

Puis il eut l’air en me voyant

De se dire: «Tiens !

Un client…

Quelle chose sensationnelle !»

Ce magazin d’antiquit?s

Excitait ma curiosit?

Par sa d?

su?te apparence

Une clochette au son f?

l?

Se mit?

tintinnabuler

Dans le calme et ti?

de silence

Soudain, sorti je ne sais d’o?

Un petit vieillard aux yeux doux

Me fit un grand salut baroque

Et j’eus l'?trange sentiment

De vivre un tr?

s ancien moment

Fort?

loign?

de notre?

poque

Je marchandais un vieux bouquin

Dont la reliure en maroquin

Gardait l’odeur des chambres closes

Lorsque, je ne sais trop comment

Je me mis, au bout d’un moment

A parler de tout autre chose

Mais le vieux ne connaissait rien

Quel?

tonnement fut le mien

De constater que le bonhomme

Ne savait rien, ?videmment

Des faits et des?

v?nements

Qui passionnaient les autres hommes

Il ignorait tout de ce temps

Aussi bien les gens importants

Que les plus c?

l?bres affaires

Et c'?tait peut-?tre cela

Qui, dans ce tranquille coin-l?

Cr?

ait cette?

trange atmosph?

re

J’acquis le bouquin poussi?

reux

Et je partis le c?

ur heureux

Le chat noir, toujours impassible

Dans un petit clignement d’yeux

Parut me dire, malicieux:

«Tu ne croyais pas?

a possible …»

Je m’en allai, et puis voil?

Mon anecdote finit l?

Car cette histoire ne comprend

Ni chute, ni moralit?

Mais quand je suis trop affect?

e

Par le potins que l’on colporte

Par les scandales d?

go?tants

Par les proc?

d?s r?

voltants

Des requins de la politique

Afin de mieux m'?loigner d’eux

Je vais passer une heure ou deux

Dans cette petite boutique…

Ik weet het, in een buurt van

serveert

Een hoek die zichzelf lucht geeft

Uit aristocratische provincie

ID kaart?

bedekt het andere seizoen

verzonken

e tussen twee huizen

Een kleine winkel

Een mooie zwarte kat?

was aan het wentelen?

Op de drempel toen ik binnenkwam?

en

Hij keek naar me op

Toen keek hij me aan

Om te denken: "Hé!

Een klant…

Wat een sensatie!”

Deze antiekwinkel

Mijn nieuwsgierigheid gewekt?

Door zijn d?

Jouw uiterlijk

Een bel met de klank f?

L?

begonnen?

tinkelen

In de rust en ti?

van stilte

Ik weet ineens niet meer waar?

Een lieve kleine oude man

Gaf me een grootse barokke groet

En ik had het vreemde gevoel

Om een ​​tr te leven?

is oud

Krachtig?

ver?

van onze?

wanneer

Ik was aan het onderhandelen over een oud boek

Inclusief de marokko binding

Behield de geur van gesloten kamers

Wanneer, ik weet niet hoe

Ik heb, na een tijdje

Over iets anders gesproken

Maar de oude man wist niets

Welk?

verbazing was van mij

Om te beseffen dat de man

Wist natuurlijk niets

Feiten en?

evenementen

Wie fascineerde andere mannen?

Hij wist niet alles van die tijd

Beide belangrijke mensen

Wat de meeste c?

gratis zaken

En misschien was dat het

Wie daar in dat stille hoekje?

Kr?

heb dit?

vreemde sfeer

D

Ik heb het pousi-boek gekocht?

opzwepend

En ik verliet de c?

ben je blij

De altijd onbewogen zwarte kat

In een oogwenk

Leek me ondeugend te zeggen:

"Geloofde je niet?

is mogelijk…”

Ik ging weg, en voila?

Mijn anekdote eindigt hier

Omdat dit verhaal niet omvat

Noch val, noch moraliteit?

Maar wanneer ben ik te beïnvloed?

en

Door de roddels die we ventileren

Door de schandalen van

smaakvol

Door de pro?

van r?

vliegwielen

politieke haaien

Om beter weg te komen van hen

Ik zal een uur of twee doorbrengen

In dit kleine winkeltje...