Ja Hais Les Dimanches - Édith Piaf

Tous les jours de la semaine

Sont vides et sonnent le creux

Bien pire que la semaine

Y a le dimanche prétentieux

Qui veut paraître rose

Et jouer les généreux

Le dimanche qui s’impose

Comme un jour bienheureux

Je hais les dimanches!

Je hais les dimanches!

Dans la rue y a la foule

Des millions de passants

Cette foule qui coule

D’un air indifférent

Cette foule qui marche

Comme à un enterrement

L’enterrement d’un dimanche

Qui est mort depuis longtemps

Je hais les dimanches!

Je hais les dimanches!

Tu travailles toute la semaine et le dimanche aussi

C’est peut-être pour ça que je suis de parti pris

Chéri, si simplement tu étais près de moi

Je serais prête à aimer tout ce que je n’aime pas

Les dimanches de printemps

Tout flanqués de soleil

Qui effacent en brillant

Les soucis de la veille

Dimanche plein de ciel bleu

Et de rires d’enfants

De promenades d’amoureux

Aux timides serments

Et de fleurs aux branches

Et de fleurs aux branches

Et parmi la cohue

Des gens, qui, sans se presser

Vont à travers les rues

Nous irions nous glisser

Tous deux, main dans la main

Sans chercher à savoir

Ce qu’il y aura demain

N’ayant pour tout espoir

Que d’autres dimanches

Que d’autres dimanches

Et tous les honnêtes gens

Que l’on dit bien pensants

Et ceux qui ne le sont pas

Et qui veulent qu’on le croit

Et qui vont à l'église

Parce que c’est la coutume

Qui changent de chemises

Et mettent un beau costume

Ceux qui dorment vingt heures

Car rien ne les en empêche

Ceux qui se lèvent de bonne heure

Pour aller à la pêche

Ceux pour qui c’est le jour

D’aller au cimetière

Et ceux qui font l’amour

Parce qu’ils n’ont rien à faire

Envieraient notre bonheur

Tout comme j’envie le leur

D’avoir des dimanches

De croire aux dimanches

D’aimer les dimanches

Quand je hais les dimanches

Elke dag van de week

Zijn leeg en klinken hol

Veel erger dan de week

Er is een pretentieuze zondag

wie wil er roze uitzien

En speel genereus

De zondag die nodig is

Als een gezegende dag

Ik haat zondagen!

Ik haat zondagen!

Op straat is de menigte

Miljoenen voorbijgangers

Deze stromende menigte

Met een air van onverschilligheid

Deze marcherende menigte

Zoals op een begrafenis

Begrafenis op zondag

wie is al lang dood?

Ik haat zondagen!

Ik haat zondagen!

Je werkt de hele week en ook op zondag

Misschien ben ik daarom bevooroordeeld

Schat, was je maar bij me in de buurt

Ik zou alles leuk vinden wat ik niet doe

Lente zondagen

Allemaal geflankeerd door de zon

Die met glans wissen

De zorgen van gisteren

Zondag vol blauwe luchten

En het gelach van kinderen

Van wandelingen van geliefden

Om schuchtere eden te zweren

En bloemen aan de takken

En bloemen aan de takken

En tussen de menigte

Mensen, die, zonder zich te haasten

Ga door de straten

We zouden uitglijden

Beiden hand in hand

Zonder te proberen erachter te komen

Wat zal morgen zijn?

Geen hoop hebben

Dan andere zondagen

Dan andere zondagen

En alle fatsoenlijke mensen

Dat zeggen we goedbedoeld

En degenen die dat niet zijn

En wie wil er geloofd worden

En wie gaat er naar de kerk?

Omdat het de gewoonte is

Wie verwisselt hun shirt

En trek een mooi pak aan

Degenen die twintig uur slapen

Want niets houdt ze tegen

Vroege Vogels

Gaan vissen

Degenen voor wie het de dag is

Om naar de begraafplaats te gaan

En degenen die de liefde bedrijven

Omdat ze niets te doen hebben

Zou jaloers zijn op ons geluk

Net zoals ik jaloers ben op die van hen

Zondagen hebben

Te geloven in zondagen

Om van zondagen te houden

Als ik een hekel heb aan zondagen