The Story Of... - Edgewater

Your evil eyes with your glass shaped prize

You smell of smoke with your dirty clothes

We’re all afraid of your twelve-step stage

You lose control and you won’t let go

You say we’re weak, but you can’t even speak

You scream your words and they don’t flow

Your killer rage feels so much pain

You’re one last tick of a time bomb

And I’ll someday I will

Bleed the story of

The times you took from me

And I will bleed the story of

The youth you wasted me

I finalize that one last time I’ve gone away and found my home

You feel ashamed for the life you claim

We’ve said goodbye and you’re all alone

You compromise with the letters you write

But ink is dry and we’re way too strong

You give a rose for the stones you’ve thrown

And that’s a shame 'cause you’re to late

And I run on, run on, run on, run on out

'Cause I don’t want to be that way

Running from the things I’ve seen running from the name of shame

My silver eyes with my brand new life

The memory stays as I go on

And all the seams that were ripped from me have bound their strands

And I’ll do no harm

And someday I’ll find a way to trade that pain

And all that’s wrong about a man who raised his hand

And I can’t get that out my head

Je boze ogen met je glasvormige prijs

Je ruikt naar rook met je vuile kleren

We zijn allemaal bang voor je twaalfstappenpodium

Je verliest de controle en laat niet meer los

Je zegt dat we zwak zijn, maar je kunt niet eens praten

Je schreeuwt je woorden en ze stromen niet

Je moordende woede voelt zo veel pijn

Je bent een laatste tik van een tijdbom

En op een dag zal ik dat doen

Bloeden het verhaal van

De tijden die je van me nam

En ik zal het verhaal van bloeden

De jeugd die je me hebt verspild

Ik sluit die laatste keer af dat ik weg ben gegaan en mijn thuis heb gevonden

Je schaamt je voor het leven dat je claimt

We hebben afscheid genomen en je bent helemaal alleen

Je sluit een compromis met de brieven die je schrijft

Maar de inkt is droog en we zijn veel te sterk

Je geeft een roos voor de stenen die je hebt gegooid

En dat is jammer, want je bent te laat

En ik ren door, ren door, ren door, ren naar buiten

Omdat ik niet zo wil zijn

Rennend voor de dingen die ik heb zien rennen voor de naam van schaamte

Mijn zilveren ogen met mijn gloednieuwe leven

De herinnering blijft terwijl ik verder ga

En alle naden die van mij zijn gescheurd, hebben hun strengen vastgebonden

En ik zal geen kwaad doen

En ooit zal ik een manier vinden om die pijn te verhandelen

En alles wat er mis is met een man die zijn hand opstak

En dat krijg ik niet uit mijn hoofd