Prophets of Doom - Eden's Curse

The beast is alive, inside of me

Try to deprive, your will to be

A yearning for shelter from deadly storms

I feast on your drive, your energy

You somehow contrive, to set me free

A despising heller in many forms

You can’t live your life

With me far behind

I’m watching you over your shoulder

I cut like a knife

I’m there to remind you

Wake the beholder

We are the voices of discontnt

We are the ministry of gloom

W are the choices of consequent

We are the prophets of doom

Unseen parasite, with no reprieve

I feel out of spite, on your belief

I’m casting my shadow on tomorrow

I eat at your pride, your self esteem

Deceive and I lie, your soul redeem

For I am the master of your sorrow

You can’t live your life

With me far behind

I’m watching you over your shoulder

I cut like a knife

I’m there to remind you

Wake the beholder

We are the voices of discontent

We are the ministry of gloom

We are the choices of consequent

We are the prophets of doom

Everyone’s the same

They all believe they’ll change

But I decide when it’s over

Coz I control your life

Your ignorance his rife

You’ll never break these chains

You can’t live your life

With me far behind

I’m watching you over your shoulder

I cut like a knife

I’m there to remind you

Wake the beholder

We are the voices of discontent

We are the ministry of gloom

We are the choices of consequent

We are the prophets of doom

Het beest leeft, binnenin mij

Probeer te ontnemen, je wil om te zijn

Een verlangen naar beschutting tegen dodelijke stormen

Ik feest op je rit, je energie

Je verzint op de een of andere manier, om me te bevrijden

Een minachtende hel in vele vormen

Je kunt je leven niet leven

Met mij ver achter

Ik kijk naar je over je schouder

Ik snij als een mes

Ik ben er om je eraan te herinneren

Maak de toeschouwer wakker

Wij zijn de stemmen van ontevredenheid

Wij zijn het ministerie van somberheid

W zijn de keuzes van de consequentie

Wij zijn de onheilsprofeten

Ongeziene parasiet, zonder uitstel

Ik voel me ondankbaar, op jouw overtuiging

Ik werp mijn schaduw op morgen

Ik eet aan je trots, je gevoel van eigenwaarde

Bedrieg en ik lieg, je ziel verlost

Want ik ben de meester van je verdriet

Je kunt je leven niet leven

Met mij ver achter

Ik kijk naar je over je schouder

Ik snij als een mes

Ik ben er om je eraan te herinneren

Maak de toeschouwer wakker

Wij zijn de stemmen van ontevredenheid

Wij zijn het ministerie van somberheid

Wij zijn de keuzes van consequentie

Wij zijn de onheilsprofeten

Iedereen is hetzelfde

Ze geloven allemaal dat ze zullen veranderen

Maar ik beslis wanneer het voorbij is

Omdat ik je leven beheers

Jouw onwetendheid is wijdverbreid

Je zult deze kettingen nooit verbreken

Je kunt je leven niet leven

Met mij ver achter

Ik kijk naar je over je schouder

Ik snij als een mes

Ik ben er om je eraan te herinneren

Maak de toeschouwer wakker

Wij zijn de stemmen van ontevredenheid

Wij zijn het ministerie van somberheid

Wij zijn de keuzes van consequentie

Wij zijn de onheilsprofeten