With Tears in My Eyes - Ebony Tears

In this mournful sadness, I feel right at home.

I hide my face

From your eyes.

I try to carry on My soul is burned and I’ve been burned for the last time

Never again will I face the pain, I won’t open myself again

Sorrow is all that remains, left on the outside again

Sorrow is all that remains, left on the outside again

I fall apart but you put me back together, my heart is still broken

And a broken heart won’t heal

You saturate my body, with liquid of disgust

I made love to the devil’s daughter

She buried a thorn in my trust

Sorrow is all that remains, left on the outside again

Everytime it’s just the same left on the outside

With tears in my eyes, and a heart still aching

In sadness I hide, to get back on my feet again

So many times, I felt this pain before

I’m not a part of this human race, all I can do is ignore

You’re all dying to live

You’re all dying to live but I’m living to die

I’m hollow on the inside, nothing left but a shell

But I carry on, I carry on until the end

I’m not afraid of dying, anymore

Alone on the outside looking at the inside

Alone on the outside don’t wanna be inside

I respect the world you live in but I don’t believe in it

I respect the world you live in but I don’t believe in it Falling, I fall in spirals of fire, losing all control

Please put me back together, help me

I’m on my way, but there’s no light in this tunnel

I feel no pain, her hand embraces my soul

Emptiness, the silence has spoken

So much wait, for this voyage

Sorrow is all that remains, left on the outside again

Everytime it’s just the same, left on the outside

In dit treurige verdriet voel ik me thuis.

Ik verberg mijn gezicht

Uit je ogen.

Ik probeer door te gaan Mijn ziel is verbrand en ik ben voor de laatste keer verbrand

Nooit meer zal ik de pijn onder ogen zien, ik zal mezelf niet meer openen

Verdriet is het enige dat overblijft, weer aan de buitenkant gelaten

Verdriet is het enige dat overblijft, weer aan de buitenkant gelaten

Ik val uit elkaar, maar je hebt me weer in elkaar gezet, mijn hart is nog steeds gebroken

En een gebroken hart geneest niet

Je verzadigt mijn lichaam, met vloeistof van walging

Ik bedreef de liefde met de dochter van de duivel

Ze begroef een doorn in mijn vertrouwen

Verdriet is het enige dat overblijft, weer aan de buitenkant gelaten

Elke keer is het gewoon hetzelfde links aan de buitenkant

Met tranen in mijn ogen en een hart dat nog steeds pijn doet

In droefheid verberg ik me, om weer op de been te komen

Zo vaak heb ik deze pijn eerder gevoeld

Ik maak geen deel uit van dit menselijke ras, het enige wat ik kan doen is negeren

Jullie willen allemaal graag leven

Jullie sterven allemaal om te leven, maar ik leef om te sterven

Ik ben hol van binnen, niets meer dan een schelp

Maar ik ga door, ik ga door tot het einde

Ik ben niet meer bang om dood te gaan

Alleen aan de buitenkant kijkend naar de binnenkant

Alleen aan de buitenkant wil niet binnen zijn

Ik respecteer de wereld waarin je leeft, maar ik geloof er niet in

Ik respecteer de wereld waarin je leeft, maar ik geloof er niet in Vallen, ik val in vuurspiralen en verlies alle controle

Breng me alsjeblieft weer samen, help me

Ik ben onderweg, maar er is geen licht in deze tunnel

Ik voel geen pijn, haar hand omhelst mijn ziel

Leegte, de stilte heeft gesproken

Wacht zo lang op deze reis

Verdriet is het enige dat overblijft, weer aan de buitenkant gelaten

Elke keer is het hetzelfde, aan de buitenkant gelaten