A Great Year for Shadows - Earthling

They say my statements are strange and I guess they’re right*

I keep looking for infinity inside the light

When everybody knows it’s in the shadows

I’m in the corner (on) this broken piano

I put my neck in the noose but forget what for

I get down put on my shoes then I go to war

I’m that blind man at the boxing match

I’m sitting in the front row listening to your bones crack

I see my friends, I watch them changing

I feel sick because I can’t do the same thing

I’m getting old and my bones are breaking frequently

I’m breathing in, breathing out but not so easily

It’s like it never happened but how is that

One day you went insane and took your kids back

Now everybody’s asking if I’m leaving but this city’s in the blood that I’m

breathing

I’m at the last frontier, I’m nowhere bound and when I leave you here,

I’m never gonna turn around

I’m at the last frontier, I’m nowhere bound and when I leave you here,

I’m never gonna turn around

It was simpler than I thought walking out of court

I kept my trap shut and didn’t tell them what I saw

Last year was full of hate, I don’t know where it went

I smash my face everyday but it don’t make no dents and I’m the only one who

writes you letters now

Since we found out they’re never gonna let you out

Now everybody’s asking if I’m leaving but this city’s in the blood that I’m

breathing

I’m at the last frontier, I’m nowhere bound and when I leave you here,

I’m never gonna turn around

I’m at the last frontier, I’m nowhere bound and when I leave you here,

I’m never gonna turn around

Ze zeggen dat mijn uitspraken vreemd zijn en ik denk dat ze gelijk hebben*

Ik blijf zoeken naar oneindigheid in het licht

Als iedereen weet dat het in de schaduw ligt

Ik sta in de hoek (op) deze kapotte piano

Ik steek mijn nek in de strop, maar vergeet waarvoor?

Ik trek mijn schoenen aan en dan ga ik ten strijde

Ik ben die blinde man bij de bokswedstrijd

Ik zit op de eerste rij en luister naar je botten die kraken

Ik zie mijn vrienden, ik zie hoe ze veranderen

Ik voel me ziek omdat ik niet hetzelfde kan doen

Ik word oud en mijn botten breken vaak

Ik adem in, adem uit, maar niet zo gemakkelijk

Het is alsof het nooit is gebeurd, maar hoe komt dat?

Op een dag werd je gek en nam je je kinderen terug

Nu vraagt ​​iedereen of ik vertrek, maar deze stad zit in het bloed dat ik ben

ademen

Ik ben op de laatste grens, ik ben nergens gebonden en als ik je hier achterlaat,

Ik zal me nooit omdraaien

Ik ben op de laatste grens, ik ben nergens gebonden en als ik je hier achterlaat,

Ik zal me nooit omdraaien

Het was eenvoudiger dan ik dacht om de rechtbank uit te lopen

Ik hield mijn val dicht en vertelde ze niet wat ik zag

Vorig jaar zat vol met haat, ik weet niet waar het heen is gegaan

Ik sla elke dag mijn gezicht, maar het maakt geen deuken en ik ben de enige die

schrijft je nu brieven

Sinds we erachter zijn gekomen dat ze je nooit zullen laten gaan

Nu vraagt ​​iedereen of ik vertrek, maar deze stad zit in het bloed dat ik ben

ademen

Ik ben op de laatste grens, ik ben nergens gebonden en als ik je hier achterlaat,

Ik zal me nooit omdraaien

Ik ben op de laatste grens, ik ben nergens gebonden en als ik je hier achterlaat,

Ik zal me nooit omdraaien