Your Treachery Will Die WIth You - Dying Fetus

Anxiety of treachery, wary of the interloper

Never from the circle, the kindred you’ve confided in

Always from the stranger, is what you would believe?

Cold-blooded betrayal, something not easily forgotten

Envy was the poisonous effect, flowing through your veins

Of what you should not covet, cowardly disdain

You talked all your shit, you couldn’t help yourself

Wanting to divulge, craving to share your exploit

Greed in being the king, naive of the penalty

Reveling secrets, proceeded to deceive

Never seen it coming blinded by camaraderie

Trust an afterthought, of what would not occur

Reflection powers fury, dominating need to act

Angst of retribution, only fleeting thought dismissed

Desire for revenge, strengthening resolve

Fleeing for respite, antagonism boiling over

Settling at hand, consider your life

Forfeit in every way, repugnance in my sight

Bash your fucking head in;

don’t feel that will be enough

Mesmerizing in your pain, salt the wound that burdened me

Your suffering is justified, afflict as much as I can bring

Contemplating what you’ve earned, all this anguish you deserve

Must prolong your agony, persecution cruelty

Carving you up like a pig, warranted distress you live

Vindicated mind-set spreads, all over me like gusting wind

Don’t distress, because I’m not done, we’ll start all over later as one

Your back-stabbing morals have taken away my life

My conduct in your torture must make it worth it

Haven’t thought out this process I’ve undertaken

Extend your affliction, I’ll work to keep you aware

Wide awake your torment makes me think of how you act

The all-embracing jealousy hidden surging in your shell

No suspicion on you, loved to play the game of loyalty

Misery saturates all know to find me satisfied

There will be no peace for me now

Distrust for anyone I’ll ever encounter

Your treachery will die with you

Angst voor verraad, op hun hoede voor de indringer

Nooit uit de kring, de verwanten die je hebt toevertrouwd

Altijd van de vreemdeling, is wat je zou geloven?

Koelbloedig verraad, iets wat niet snel vergeten wordt

Afgunst was het giftige effect, dat door je aderen stroomde

Van wat je niet moet begeren, lafhartig minachten

Je praatte al je shit, je kon er niets aan doen

Willen onthullen, verlangen om je exploit te delen

Hebzucht om de koning te zijn, naïef van de straf

Onthullende geheimen, ging verder met bedriegen

Nooit zien aankomen, verblind door kameraadschap

Vertrouw op een bijzaak, van wat niet zou gebeuren

Reflectie zorgt voor woede, dominante behoefte om te handelen

Angst voor vergelding, alleen vluchtige gedachten verworpen

Verlangen naar wraak, versterking van vastberadenheid

Op de vlucht voor uitstel, antagonisme kookt over

Bezig met regelen, overweeg uw leven

In elk opzicht verbeurd, weerzin in mijn ogen

Bash je verdomde hoofd in;

denk niet dat dat genoeg zal zijn

Betoverend in je pijn, zout de wond die me belastte

Je lijden is gerechtvaardigd, kwel zoveel als ik kan brengen

Nadenken over wat je hebt verdiend, al deze pijn die je verdient

Moet je pijn, vervolgingswreedheid verlengen

Je uithakken als een varken, gerechtvaardigde nood leef je

Rechtvaardige geestesgesteldheid verspreidt zich als een windvlaag over mij heen

Maak je geen zorgen, want ik ben nog niet klaar, we beginnen later weer als één

Je achterbakse moraal heeft mijn leven weggenomen

Mijn gedrag bij je marteling moet het de moeite waard maken

Ik heb niet nagedacht over dit proces dat ik heb ondernomen

Verleng uw aandoening, ik zal eraan werken om u op de hoogte te houden

Klaarwakker, je kwelling doet me denken aan hoe je handelt

De alomvattende jaloezie die in je schulp sijpelt

Geen verdenking op jou, speelde graag het spel van loyaliteit

Ellende verzadigt iedereen weet me tevreden te vinden

Er zal nu geen vrede voor mij zijn

Wantrouwen voor iedereen die ik ooit zal tegenkomen

Je verraad zal met je sterven