Libero - Dulcamara

E di cose, se ne è dette tante.

che ero non ne ricordo più.più niente.

non dormo perchè il sonno uccide la notte, resto al vento come don chisciotte,

ho bucato la luna con lo sguardo dopo aver aspettato la mia vita in ritardo,

e mi sono ritrovato più volte a rincorrere un amore di una malasorte,

e mi sono ritrovato più volte a rincorrere un amore che spesso era un dolore,

io amo l’incerto perchè non so cosa trovo ma so quel che perdo,

perchè è in fondo è la sfiga che ti rende diverso ti ripeto da tempo,

così forse una notte forse un mattino vidi compiersi più di un destino,

e fui scoraggiato quel tanto da continuare.

da continuare

ad essere lontano abbastanza da non potere ritornare ma sufficientemente vicino

per non dimenticare di essere, di essere libero dal giorno in cui ho avuto un

idea, per non tornare libero dal giorno in cui ho avuto un’idea.

uomo con cane, piedi e catrame, cane mangia cane, d’oltre che rimane?

tristezza nel cuore che non fa dolore, nemmeno rumore, che sti tempi me ne

andavo a pescare con solo un alba e un amico d’aspettare, ma il volo del corvo

a volte ci costringe a un ritorno, ed ora che ho dormito mezz’ora per notte in

posti dove ho sfidato la sorte, ho crepe negli occhi, un vento con cui fare a

botte, una strada perduta due volte, ed ora che sono libero con mani e piedi

che tu neanche mi vedi, ci credi che sono scoraggiato quel tanto che mi basta

per continuare.

ad essere lontano abbastanza per non potere ritornare ma sufficientemente

vicino per non dimenticare di essere, di essere libero dal giorno in cui ho

avuto un idea, per non tornare libero dal giorno da quando conservo un’idea.

libero dal giorno in cui ho avuto un idea, per non tornare libero da quando

conservo un’idea.

Ed ora amico mio, um amcico mio uno mezzo è partito uno mezzo è sparito,

non so dove sono ma so chi sono e questo è l’importante.

Mi dicono ci sono nuvole peggiori di queste al di là del fiume ed occhi per cui

bruciarsi il viso al di là del fiume, al di là, ma per ora io resto qui perchè

ho ancora in tasca il meglio di me.

di me

(Grazie a laura per questo testo)

En er is veel gezegd.

Ik herinner het me niet meer.

Ik slaap niet omdat slaap de nacht doodt, ik rust in de wind als don quichot,

Ik doorboorde de maan met mijn blik nadat ik laat op mijn leven had gewacht,

en ik merkte dat ik verschillende keren een liefde voor pech achtervolgde,

en ik merkte dat ik verschillende keren een liefde najaagde die vaak pijnlijk was,

Ik hou van onzekerheid omdat ik niet weet wat ik vind, maar ik weet wat ik verlies,

want het is de pech die je anders maakt, zeg ik je al een tijdje,

dus misschien zag ik op een nacht, misschien op een ochtend, meer dan één bestemming vervuld,

en ik was net genoeg ontmoedigd om door te gaan.

doorgaan

ver genoeg weg zijn dat hij niet kan terugkeren, maar dichtbij genoeg

om niet te vergeten te zijn, om vrij te zijn van de dag dat ik een . had

idee, om niet vrij te zijn vanaf de dag dat ik een idee had.

man met hond, voeten en teer, hond eet hond, en wat blijft er over?

verdriet in het hart dat geen pijn maakt, zelfs geen geluid, wat is deze tijd voor mij

Ik ging vissen met alleen een zonsopgang en een vriend om te wachten, maar de kraaienvlucht

soms dwingt het ons om terug te keren, en nu ik een half uur per nacht heb geslapen

plaatsen waar ik het lot heb getrotseerd, ik heb barsten in mijn ogen, een wind om mee om te gaan

botte, twee keer een weg verloren, en nu ik vrij ben met handen en voeten

dat je me niet eens ziet, je gelooft dat ik net genoeg ontmoedigd ben voor mij

doorgaan.

ver genoeg weg zijn om niet terug te kunnen maar voldoende

dichtbij om niet te vergeten te zijn, om vrij te zijn van de dag die ik heb

een idee had, om niet vrij te zijn van de dag sinds ik een idee heb bewaard.

vrij vanaf de dag dat ik een idee had, sindsdien niet meer vrij te gaan

Ik bewaar een idee.

En nu mijn vriend, um mijn vriend, de ene helft is weg, de andere helft is weg,

Ik weet niet waar ik ben, maar ik weet wie ik ben en dit is het belangrijkste.

Ze vertellen me dat er ergere wolken zijn dan deze aan de overkant van de rivier en ogen dus

verbrand je gezicht aan de overkant van de rivier, daarachter, maar voorlopig blijf ik hier omdat...

Ik heb nog steeds het beste van mezelf in mijn zak.

van mij

(Met dank aan Laura voor deze tekst)