Normalcy - Drist

For every breath I made a move

And guessing all those times you fall

Head spinning all around, I know just what you came for

Life spinning us all around, we know just what to call painless

I tell myself, there’s only you and I so close to feel this

I tell myself, there’s only you and I supposed to know

This is your life, I think I decided

Consider every time I used to want a normal life

And tearing vagrant signs of you and I with hopes to fold

Seeing all the lights go on

And knowing well I’ve gone to far

Just sitting and burning holes in shapes of mild regard failing

Our boredom, it falls around and slung across the floor heavily

I tell myself, there’s only you and I so close to feel this

I tell myself, there’s only you and I supposed to know

This is your life, I think I decided

Consider everytime I used to want a normal life

And tearing vagrant signs of you and I with hopes to fold

Believe that all this time we used to try so hard to hold

Consider every time I used to want a normal life

All walls we made up come tumbling down

A parent you need all through your life

Consider everytime I used to want a normal life

And tearing vagrant signs of you and I with hopes to fold

Believe that all this time we used to try so hard to hold

Consider every time I used to want a normal life

Voor elke ademhaling maakte ik een beweging

En raden al die keren dat je valt

Hoofd draaiende rond, ik weet precies waar je voor kwam

Het leven draait ons om ons heen, we weten precies wat we pijnloos moeten noemen

Ik zeg tegen mezelf, er is alleen jij en ik zo dichtbij om dit te voelen

Ik zeg tegen mezelf, er is alleen jij en ik zouden het moeten weten

Dit is jouw leven, ik denk dat ik heb besloten

Overweeg elke keer dat ik een normaal leven wilde hebben

En verscheurende zwervende tekens van jou en ik met de hoop te vouwen

Alle lichten aan zien gaan

En goed wetend ben ik te ver gegaan

Gewoon zitten en gaten branden in vormen van mild aanzien, falen

Onze verveling, het valt rond en slingert zwaar over de vloer

Ik zeg tegen mezelf, er is alleen jij en ik zo dichtbij om dit te voelen

Ik zeg tegen mezelf, er is alleen jij en ik zouden het moeten weten

Dit is jouw leven, ik denk dat ik heb besloten

Overweeg elke keer dat ik een normaal leven wilde hebben

En verscheurende zwervende tekens van jou en ik met de hoop te vouwen

Geloof dat we al die tijd zo hard probeerden vast te houden

Overweeg elke keer dat ik een normaal leven wilde hebben

Alle muren die we verzonnen, vallen naar beneden

Een ouder die je je hele leven nodig hebt

Overweeg elke keer dat ik een normaal leven wilde hebben

En verscheurende zwervende tekens van jou en ik met de hoop te vouwen

Geloof dat we al die tijd zo hard probeerden vast te houden

Overweeg elke keer dat ik een normaal leven wilde hebben