The Gunslinger's Fate - DRAGONSFIRE

I do not aim with my hand, he who aims with his

Hand has forgotten the face of his father

I aim with my eye

I do not shoot with my hand, he who shoots with his

Hand has forgotten the face of his father

I shoot with my mind

I do not kill with my gun, he who kills with his gun

Has forgotten the face of his father

I kill with my heart

The gunslinger is walking, chasing the man in black

So much his eyes see, so much death is on his way

Wastelands and mad trains, dark cities and disease

Draw three and walk on, to the center of all worlds

The dead boy’s returning, hold the keys

Go then, there are other worlds than these

Dark is the Gunslinger’s fate

When the tower’s calling, a long way to go

Years were passing by so fast

Since the tower’s calling, to the end of time

He is the last one, no doubt, never stop

Struggled for ages, almost lost on the shore

Climbs up the stairway, to the room at the top

What will he find when he opens up that door?

The crimson king is trapped inside its walls

In the center of all worlds the tower calls

The world will end soon after it falls

For now the beams are safe, he’s standing tall

Dark is the Gunslinger’s fate

When the tower’s calling, a long way to go

Years were passing by so fast

Since the tower’s calling, to the end of time

Ik mik niet met mijn hand, hij die mikt met zijn hand

Hand is het gezicht van zijn vader vergeten

ik richt met mijn oog

Ik schiet niet met mijn hand, hij die met zijn hand schiet

Hand is het gezicht van zijn vader vergeten

Ik fotografeer met mijn geest

Ik dood niet met mijn geweer, hij die doodt met zijn geweer

Is het gezicht van zijn vader vergeten

Ik dood met mijn hart

De scherpschutter loopt, achter de man in het zwart aan

Zoveel zijn ogen zien, zoveel dood is onderweg

Woestenijen en gekke treinen, donkere steden en ziekten

Teken er drie en loop verder, naar het centrum van alle werelden

De dode jongen komt terug, houd de sleutels vast

Ga dan, er zijn andere werelden dan deze

Donker is het lot van de Gunslinger

Als de toren roept, nog een lange weg te gaan

De jaren gingen zo snel voorbij

Sinds de toren roept, tot het einde der tijden

Hij is de laatste, ongetwijfeld, stop nooit

Eeuwenlang geworsteld, bijna verdwaald op de kust

Klimt de trap op, naar de kamer bovenaan

Wat zal hij vinden als hij die deur opent?

De karmozijnrode koning zit opgesloten binnen zijn muren

In het centrum van alle werelden roept de toren

De wereld vergaat kort nadat hij is gevallen

Voor nu zijn de balken veilig, hij staat rechtop

Donker is het lot van de Gunslinger

Als de toren roept, nog een lange weg te gaan

De jaren gingen zo snel voorbij

Sinds de toren roept, tot het einde der tijden