Minds Like Ours - Dr. Manhattan

It would have been easier to tell me to leave when I sat down

Giving up love for leisure like losing everything I found

It feels meaningless to tell me what goes won’t come back around

If you’ve got a home leave right now

All thanks to the gods for our logic and feeling

It hurts knowing

Only minds like ours find our words on the ceiling, but we’re growing

Sicks of seizable moments passing as I open the door

Letting their steps drift farther from mine

Their eyes cut deeper every time

But my courage upon a pedestal shares

Likeliness with miracles

It’s not the end

It’s just one town

It’s such a shame

We had so long

So grab your friends

And don’t look down

Cuz when you look up they’ll be gone

Screaming at the top of my lungs

But you can’t hear it

My voice is going

Swearing we won’t come here again

We’ll come near it but we’re growing

Diggadiggabdat

Het zou gemakkelijker zijn geweest om me te vertellen dat ik moest vertrekken als ik ging zitten

Liefde opgeven voor vrije tijd, zoals alles verliezen wat ik heb gevonden

Het voelt zinloos om me te vertellen wat gaat, komt niet meer terug

Als je nu thuisverlof hebt

Allemaal dankzij de goden voor onze logica en gevoel

Het doet pijn om te weten

Alleen geesten zoals de onze vinden onze woorden op het plafond, maar we groeien

Ziek van aangrijpende momenten die voorbijgaan als ik de deur open

Hun stappen verder van de mijne laten afdrijven

Hun ogen snijden elke keer dieper

Maar mijn moed op een voetstuk deelt

Waarschijnlijkheid met wonderen

Het is niet het einde

Het is maar één stad

Het is zo jammer

We hadden zo lang

Dus grijp je vrienden

En kijk niet naar beneden

Want als je opkijkt, zijn ze weg

Schreeuwend naar de top van mijn longen

Maar je hoort het niet

Mijn stem gaat

Zweren dat we hier niet meer komen

We komen er wel in de buurt, maar we groeien

Diggadiggabdat