Letting Go - Dotan

Wars

No I can’t win them all

Oh my darling

What are we fighting for

Stolen

By a love that is forced

Like an ocean

I was washed to the shore

You call out

Like echoes in the storm

They fade

Into the great unknown

High hopes

It’s like I’m too afraid to come down

And then I start to feel

The walls as they crumble and fall

And the darkness that I know

Has a spark and a glow

Now I’m reaching out with arms

That are learning to grow

And I’m finally letting go

Far from the world that I made

I keep running from the lies

That would drive me insane

I was always holding on

To the anger and pain

But I’m finally letting go

Days

I’ve been locked in my thoughts

I keep swimming

Against waves of support

Darling

I don’t know where you’ve gone

But my shoulders

Now they’re steady and strong

And then I start to feel

The walls as they crumble and fall

And the darkness that I know

Has a spark and a glow

Now I’m reaching out with arms

That are learning to grow

And I’m finally letting go

Far from the world that I made

I keep running from the lies

That would drive me insane

I was always holding on

To the anger and pain

But I’m finally letting go

I’m finally letting go

I’m finally letting go

You call out

Like echoes in the storm

They fade

Into the great unknown

High hopes

It’s like I’m too afraid to come down

And then I start to feel

The walls as they crumble and fall

And the darkness that I know

Has a spark and a glow

Now I’m reaching out with arms

That are learning to grow

And I’m finally letting go

Far from the world that I made

I keep running from the lies

That would drive me insane

I was always holding on

To the anger and pain

But I’m finally letting go…

oorlogen

Nee, ik kan ze niet allemaal winnen

Oh mijn schat

Waar vechten we voor?

Gestolen

Door een liefde die wordt afgedwongen

Als een oceaan

Ik was naar de kust gewassen

jij roept

Als echo's in de storm

ze vervagen

In het grote onbekende

Hoge verwachtingen

Het is alsof ik te bang ben om naar beneden te komen

En dan begin ik te voelen

De muren terwijl ze afbrokkelen en vallen

En de duisternis die ik ken

Heeft een vonk en een gloed

Nu reik ik uit met armen

Die leren groeien

En ik laat eindelijk los

Ver van de wereld die ik heb gemaakt

Ik blijf wegrennen voor de leugens

Daar zou ik gek van worden

Ik hield altijd vol

Aan de woede en pijn

Maar ik laat eindelijk los

dagen

Ik ben opgesloten in mijn gedachten

Ik blijf zwemmen

Tegen golven van steun

Schat

Ik weet niet waar je heen bent gegaan

Maar mijn schouders

Nu zijn ze stabiel en sterk

En dan begin ik te voelen

De muren terwijl ze afbrokkelen en vallen

En de duisternis die ik ken

Heeft een vonk en een gloed

Nu reik ik uit met armen

Die leren groeien

En ik laat eindelijk los

Ver van de wereld die ik heb gemaakt

Ik blijf wegrennen voor de leugens

Daar zou ik gek van worden

Ik hield altijd vol

Aan de woede en pijn

Maar ik laat eindelijk los

Ik laat eindelijk los

Ik laat eindelijk los

jij roept

Als echo's in de storm

ze vervagen

In het grote onbekende

Hoge verwachtingen

Het is alsof ik te bang ben om naar beneden te komen

En dan begin ik te voelen

De muren terwijl ze afbrokkelen en vallen

En de duisternis die ik ken

Heeft een vonk en een gloed

Nu reik ik uit met armen

Die leren groeien

En ik laat eindelijk los

Ver van de wereld die ik heb gemaakt

Ik blijf wegrennen voor de leugens

Daar zou ik gek van worden

Ik hield altijd vol

Aan de woede en pijn

Maar ik laat het eindelijk los...