You Dropped Your Soul - Dot Allison

This surrender gave me damage

You’re the needle i have done

I won’t play dice with a cheat

Although it’s hunger brought me here

No-one said that life would be easy

That fate would leave us to walk on water

Don’t you realise that it’s what you make it

And you’re choosing to drown

You’ve dropped your soul from your pocket

Somewhere on the way

And the saddest thing of all is

You don’t know that it’s gone

The voice in my eyes is fading fast

With only these broken flowers

Hanging on the bough

No-one said that life would be easy

That fate would leave us to walk on water

Don’t you realise that it’s what you make it

And you’re choosing to drown

You’ve dropped your soul from your pocket

Somewhere on the way

And the saddest thing of all is

You don’t know that it’s gone

Now you’re falling out of the sky

Trying to tear me down with you

Pulling the fine points of my star

But it’s as though they are made of butter

'Cause you just slid to leave me standing tall

You’ve dropped your soul from your pocket

Somewhere on the way

And the saddest thing of all is

You don’t know that it’s gone

Deze overgave heeft me schade toegebracht

Jij bent de naald die ik heb gedaan

Ik dobbel niet met een valsspeler

Hoewel de honger me hier bracht

Niemand zei dat het leven gemakkelijk zou zijn

Dat lot zou ons laten lopen over het water

Realiseer je je niet dat het is wat je ervan maakt?

En je kiest ervoor om te verdrinken

Je hebt je ziel uit je zak laten vallen

Ergens onderweg

En het meest trieste van alles is:

Je weet niet dat het weg is

De stem in mijn ogen vervaagt snel

Met alleen deze gebroken bloemen

Aan de tak hangen

Niemand zei dat het leven gemakkelijk zou zijn

Dat lot zou ons laten lopen over het water

Realiseer je je niet dat het is wat je ervan maakt?

En je kiest ervoor om te verdrinken

Je hebt je ziel uit je zak laten vallen

Ergens onderweg

En het meest trieste van alles is:

Je weet niet dat het weg is

Nu kom je uit de lucht vallen

Proberen me samen met jou neer te halen

De fijne punten van mijn ster trekken

Maar het is alsof ze van boter zijn gemaakt

Omdat je net gleed om me rechtop te laten staan

Je hebt je ziel uit je zak laten vallen

Ergens onderweg

En het meest trieste van alles is:

Je weet niet dat het weg is