Мир для двоих - Smokeez

Привет, не спишь?

Забери меня с собой.

В тот дымный рай, где мы с тобой утонем.

Закрой глаза, представь тупую любовь.

Там нет тепла, нет меня, там столько боли и слёз.

И столько использовал п*зд я, узнав ты не переживешь, о.

Больше не согреет твои руки моя грудь под курткой.

Слушай, так нельзя, улетай под утро!

Я ухожу, но ведь знаю, что ты остановишь.

Возьму с собой лишь сердце и часть твоей души.

Вдруг прекращу существовать, но на момент, не больше.

Ты не бросай, лишь отпусти, ведь я люблю, я жив.

Улетай, прошу, куда-нибудь выше.

Дай мне сил, и нас никто не услышит.

Ведь мы вдвоём годами создавали личный рай,

Но его нет больше, дура, забирай мой кайф!

Припев:

Ну почему я тебя помню?

Убитые кварталы, наш город…

В мире, где есть только двое.

Чувства, как музыка в вечном повторе.

Ну почему я тебя помню?

Убитые кварталы, наш город…

В мире, где есть только двое.

Чувства, как музыка в вечном повторе.

Раскрыть свою душу тебе настежь.

Я думать не буду, что дальше.

В комнате лишь звуки клавиш.

Ты любишь меня, пока плачешь.

В ссорах до боли обидных

Мы с тобой половины.

Я огонь, а ты льдины,

Мы утонем в один миг

В агонии тихой…

А мы все гонимся — любить кого нельзя.

Я хочу себе тебя, хочу себе тебя.

Хочу чуть-чуть

Давай приколемся, найдем в любви в себя.

Я лечу от чувств, я лечу от чувств,

Я от чувств лечу…

Припев:

Ну почему я тебя помню?

Убитые кварталы, наш город…

В мире, где есть только двое.

Чувства, как музыка в вечном повторе.

Ну почему я тебя помню?

Убитые кварталы, наш город…

В мире, где есть только двое.

Чувства, как музыка в вечном повторе.

Прикинь, я фактор без которого умрет твой организм,

Бесценный кислород в легких.

Мы падали вниз и как птицы парили в облаках

Настолько сладких и теплых.

Не отпускай царапинами на спине, укусами в шею,

Килограммами таблеток.

Забылась уже насовсем, скурилась чувствами,

Это не выход, детка.

Тысячи подруг на 15 суток, ни разу не забудут какая ты сука.

Рисуй помадой улыбку, надо ведь скрыть с губ,

Остатки наших замутов.

Впервые настолько мне сложно.

Царить в этом мире пустом (одному).

И снова когда-нибудь может

Я умножу наши чувства на сто.

Припев:

Ну почему я тебя помню?

Убитые кварталы, наш город…

В мире, где есть только двое.

Чувства, как музыка в вечном повторе.

Ну почему я тебя помню?

Убитые кварталы, наш город…

В мире, где есть только двое.

Чувства, как музыка в вечном повторе.

Ну почему я тебя помню?

Убитые кварталы, наш город…

В мире, где есть только двое.

Чувства, как музыка в вечном повторе.

Ну почему я тебя помню?

Убитые кварталы, наш город…

В мире, где есть только двое.

Чувства, как музыка в вечном повторе.

Hallo, ben je wakker?

Neem mij mee.

Naar dat rokerige paradijs waar jij en ik zullen verdrinken.

Sluit je ogen, stel je domme liefde voor.

Er is geen warmte, er is geen ik, er is zoveel pijn en tranen.

En ik gebruikte f*ck zo veel, wetende dat je het niet zult overleven, oh.

Mijn borst onder mijn jas verwarmt je handen niet meer.

Luister, het is onmogelijk, vlieg morgenochtend weg!

Ik ga weg, maar ik weet dat je zult stoppen.

Ik zal alleen het hart en een deel van je ziel meenemen.

Ik zal plotseling ophouden te bestaan, maar voor even, niet meer.

Geef niet op, laat het gewoon gaan, want ik hou van, ik leef.

Vlieg alsjeblieft weg, ergens hoger.

Geef me kracht en niemand zal ons horen.

Met z'n tweeën hebben we immers jarenlang een persoonlijk paradijs gecreëerd,

Maar hij is weg, dwaas, neem mijn high!

Refrein:

Wel, waarom herinner ik me jou?

Gedode buurten, onze stad...

In een wereld waar er maar twee zijn.

Gevoelens zijn als muziek in eeuwige herhaling.

Wel, waarom herinner ik me jou?

Gedode buurten, onze stad...

In een wereld waar er maar twee zijn.

Gevoelens zijn als muziek in eeuwige herhaling.

Zet je ziel wijd open voor jou.

Ik zal niet nadenken over het volgende.

Er zijn alleen de geluiden van de toetsen in de kamer.

Je houdt van me terwijl je huilt.

In ruzies pijnlijk beledigend

Jij en ik zijn helften.

Ik ben vuur, en jullie zijn ijsschotsen,

We zullen in een oogwenk verdrinken

In stille doodsangst...

En we jagen allemaal na - het is onmogelijk om van iemand te houden.

Ik wil jou voor mezelf, ik wil jou voor mezelf.

ik wil een beetje

Laten we plezier hebben, verliefd worden.

Ik vlieg vanuit gevoelens, ik vlieg vanuit gevoelens,

Ik genees van gevoelens...

Refrein:

Wel, waarom herinner ik me jou?

Gedode buurten, onze stad...

In een wereld waar er maar twee zijn.

Gevoelens zijn als muziek in eeuwige herhaling.

Wel, waarom herinner ik me jou?

Gedode buurten, onze stad...

In een wereld waar er maar twee zijn.

Gevoelens zijn als muziek in eeuwige herhaling.

Schat, ik ben een factor zonder welke je lichaam zal sterven,

Onschatbare zuurstof in de longen.

We vielen neer en zweefden als vogels in de wolken

Zo lief en warm.

Laat je niet los met krassen op je rug, beten in je nek,

Kilogram tabletten.

Al voorgoed vergeten, gerookt met gevoelens,

Dit is geen optie, schat.

Duizenden vrienden gedurende 15 dagen zullen nooit vergeten wat voor een bitch je bent.

Teken een glimlach met lippenstift, je moet het voor je lippen verbergen,

Overblijfselen van onze problemen.

Dit is de eerste keer dat het zo moeilijk voor me is.

Om te regeren in deze lege wereld (alleen).

En ooit nog een keer misschien

Ik zal onze gevoelens met honderd vermenigvuldigen.

Refrein:

Wel, waarom herinner ik me jou?

Gedode buurten, onze stad...

In een wereld waar er maar twee zijn.

Gevoelens zijn als muziek in eeuwige herhaling.

Wel, waarom herinner ik me jou?

Gedode buurten, onze stad...

In een wereld waar er maar twee zijn.

Gevoelens zijn als muziek in eeuwige herhaling.

Wel, waarom herinner ik me jou?

Gedode buurten, onze stad...

In een wereld waar er maar twee zijn.

Gevoelens zijn als muziek in eeuwige herhaling.

Wel, waarom herinner ik me jou?

Gedode buurten, onze stad...

In een wereld waar er maar twee zijn.

Gevoelens zijn als muziek in eeuwige herhaling.