Zebra Dun - Don Edwards

We were camped on the plains at the head of the Cimmaron

When along came a stranger and stopped to arger some.

He looked so very very foolish that we began to look around,

We thought he was a greenhorn that had just 'scaped from town.

We asked him if he had he been to breakfast;

he hadn’t had a sniff;

So we opened up the chuck-box and told him help himself.

He took a little beefsteak and some biscuits and some beans,

And then began to talk and tell about foreign kings and queens,

He talked about the Spanish War and fighting on on the seas

With guns as big as beef steers and ramrods big as trees,--

And about old Paul Jones, a fighting son of a gun,

And he said he was the grittiest cuss that ever pulled a gun.

Such an educated feller, his thoughts just come in herds,

He astonished all them cowboys with them jaw-breaking words.

He just kept right on talking till he made the boys all sick

And they began to look around just how to play a trick.

He said he had lost his job out upon the Santa Fe

And was going across the plains to strike the 7-D.

But he didn’t say how come it, just some trouble with his boss,

But said he’d like to borrow a nice fat saddle hoss.

This tickled all the boys to death;

we laughed down in their sleeves

Said that he could have a horse as fresh as he would please.

So shorty grabbed a lasso and he roped the Zebra Dun

And led him to the stranger as we waited for the fun.

Now Old Dunny was an outlaw he had grown so awful wild

He could paw the white out of the moon every jump for a mile.

And he always stood right still--just like he didn’t know--

Until he was saddled and ready for to go.

Now the stranger hit the saddle, and old Dunny quit the earth,

He went straight up in the air for all that he was worth.

A-bawlin and a-squalin, and having a wall-eyed fit,

With his hind feet perpendicular, and his front ones in the bit.

Now we could see the tops of trees beneath him every jump,

But the stranger he was growed there just like the camel’s hump;

And he sat up there upon him and curled his black moustache,

Just like a summer boarder a waiting for his hash.

Now he thumped him in the shoulders and spurred him when he whirled,

He showed us flunky punchers he is the wolf of this old world.

and when he had dismounted once more upon the ground,

Why we knew he was a thoroughbred and not a gent from town;

Now the boss he was standing and a watching all the show,

He walks right up to him and he asks him not to go--

«If you can use the lasso like you rode the Zebra Dun,

Then your the man I’ve been looking for ever since the year of one.»

Well he could use a lasso and he didn’t didn’t do it slow;

The cattle they stampeded he was always on the go

A one thing and a sure thing I’ve learned since I’ve been born,

Every educated feller he ain’t a plumb greenhorn.

We kampeerden op de vlakten aan de kop van de Cimmaron

Toen kwam er een vreemdeling en stopte om wat te zeggen.

Hij zag er zo dwaas uit dat we om ons heen begonnen te kijken,

We dachten dat hij een groentje was dat net uit de stad was ontsnapt.

We vroegen hem of hij was geweest om te ontbijten;

hij had niet gesnoven;

Dus we openden de kist en vertelden hem dat hij zichzelf moest helpen.

Hij nam een ​​beetje biefstuk en wat koekjes en wat bonen,

En begon toen te praten en te vertellen over buitenlandse koningen en koninginnen,

Hij sprak over de Spaanse oorlog en vechten op zee

Met geweren zo groot als ossen en laadstokken zo groot als bomen,--

En over de oude Paul Jones, een vechtende zoon van een geweer,

En hij zei dat hij de brutaalste scheldpartij was die ooit een pistool trok.

Zo'n ontwikkelde kerel, zijn gedachten komen gewoon in kudden,

Hij verbaasde al die cowboys met die verbazingwekkende woorden.

Hij bleef maar praten totdat hij de jongens allemaal ziek maakte

En ze begonnen rond te kijken hoe ze een truc moesten uithalen.

Hij zei dat hij zijn baan op de Santa Fe was kwijtgeraakt

En ging over de vlakten om de 7-D aan te vallen.

Maar hij zei niet hoe het kwam, alleen wat problemen met zijn baas,

Maar zei dat hij graag een mooie dikke zadelhoes wilde lenen.

Dit kietelde alle jongens dood;

we lachten in hun mouwen

Hij zei dat hij een paard zo vers mocht hebben als hij maar wilde.

Dus Shorty greep een lasso en hij bond de Zebra Dun vast

En leidde hem naar de vreemdeling terwijl we wachtten op het plezier.

Nu was Old Dunny een outlaw, hij was zo vreselijk wild geworden

Hij kon elke sprong van een mijl het wit uit de maan klauwen.

En hij stond altijd stil - net alsof hij het niet wist -

Tot hij gezadeld was en klaar om te gaan.

Nu raakte de vreemdeling het zadel en verliet de oude Dunny de aarde,

Hij ging regelrecht de lucht in voor alles wat hij waard was.

A-bawlin en a-squalin, en met een wall-eyed fit,

Met zijn achterpoten loodrecht en zijn voorpoten in het bit.

Nu konden we bij elke sprong de toppen van de bomen onder hem zien,

Maar hoe vreemder hij daar was, net als de bult van een kameel;

En hij ging daar bovenop zitten en krulde zijn zwarte snor,

Net als een zomergast die wacht op zijn hasj.

Nu stompte hij hem in de schouders en spoorde hem aan toen hij ronddraaide,

Hij liet ons slappe punchers zien, hij is de wolf van deze oude wereld.

en toen hij weer op de grond was afgestegen,

Waarom we wisten dat hij een volbloed was en geen heer uit de stad;

Nu de baas stond hij en keek naar de hele show,

Hij loopt regelrecht naar hem toe en hij vraagt ​​hem om niet te gaan...

«Als je de lasso kunt gebruiken zoals je op de Zebra Dun reed,

Dan ben jij de man naar wie ik al sinds het jaar van één op zoek ben.»

Nou, hij kon een lasso gebruiken en hij deed het niet langzaam;

Het vee dat ze vertrappelden, was altijd onderweg

Een ding en een ding dat ik heb geleerd sinds ik geboren ben,

Elke goed opgeleide kerel is geen groentje.