Blackmoon - Domenica

Living under a black moon

Hoping the sun will shine through soon

Nonetheless my heart is stone

Gaping wounds are the cause of my moan

Living under a sky so full

Of dead debris, I try to pull

Away from the fears of life

Away from my pain, my strife

Black moon

We’ll be back together soon

Living with ideals they hate

With morals conformists debate

But dyed blonde hair still gets the swoon

Which is why I’m here with my black moon

Black moon…

Until the day we hear them say We’re ok, we can stay

We’ll wait outside all alone

Trying to find the comfort we lost at home

Leven onder een zwarte maan

Hopelijk schijnt de zon snel door

Toch is mijn hart van steen

Gapende wonden zijn de oorzaak van mijn kreunen

Leven onder een hemel zo vol

Van dood puin probeer ik te trekken

Weg van de angsten van het leven

Weg van mijn pijn, mijn strijd

Zwarte Maan

We zijn snel weer samen

Leven met idealen die ze haten

Met moraal conformisten debat

Maar geverfd blond haar krijgt nog steeds de swoon

Daarom ben ik hier met mijn zwarte maan

Zwarte Maan…

Tot de dag dat we ze horen zeggen We zijn oké, we kunnen blijven

We wachten buiten helemaal alleen

Proberen het comfort te vinden dat we thuis verloren