Waterfall - Dokken

Tried to shake the addiction

My disease and affliction

The doors been wide open

Trapped inside my own self

I feel like I’m fallin again

To-wards that cold rivers edge

Is it too late will I go

Over the waterfall

Never tried to forsake you

Be a jester or a muse

Only wanted just to touch you

Now my feelings are confused

It’s hard to change how i feel

This kind of love is surreal

Your eyes say you want to break free

From all those past memories

I feel like I’m fallin again

To-wards that cold rivers edge

Is it to late will I go

Over the water fall

Probeerde de verslaving van je af te schudden

Mijn ziekte en aandoening

De deuren stonden wagenwijd open

Gevangen in mijn eigen ik

Ik heb het gevoel dat ik weer val

Naar die koude rivierenrand

Is het te laat zal ik gaan?

Over de waterval

Nooit geprobeerd je te verlaten

Wees een nar of een muze

Wilde je alleen even aanraken

Nu zijn mijn gevoelens in de war

Het is moeilijk om te veranderen hoe ik me voel

Dit soort liefde is surrealistisch

Je ogen zeggen dat je los wilt komen

Van al die herinneringen uit het verleden

Ik heb het gevoel dat ik weer val

Naar die koude rivierenrand

Is het te laat zal ik gaan?

Over de waterval