Lay Me to Rest - Distinguisher

Memories like shattered glass

Broken and turned to dust

Watching the white sands through the hourglass

I come to terms with the truth

I’m all I’ve ever had

Parting clouds give way

Yet all I see are black and grey

No definition

No dividing line

Stumbling through a haze

That clouds my mind

Lost in the grip of time

And if you find me please don’t say a word

Leave me quiet in the garden

That I planted from the seeds

Of my own self destruction

Just let me wither

Let me wilt and let me rot into decay

Crucify me like the ones who came before

Watch my foundation give way (give way)

Spill my blood on the bathroom floor

Lay me to rest in a bed of my mistakes

But please don’t say a word

Let this silence be my eulogy

When I return to the earth

Memories, they fade away

Drifting like the sand

Falling apart as you start to slip

Taken from my hands

Nothing left for me

Cut the disease

From the family tree

Nothing left for me

Lay Me to Rest

And when the curtain closes

I am left in the solace

At the end, when the lights go down

That I kept my promise

Memories, they fade away

Drifting like the sand

Falling apart as you start to slip

Taken from my hands

And if you find me please don’t say a word

Leave me quiet in the garden

That I planted from the seeds

Of my own self destruction

Herinneringen als gebroken glas

Gebroken en tot stof vergaan

Door de zandloper naar het witte zand kijken

Ik kom in het reine met de waarheid

Ik ben alles wat ik ooit heb gehad

Afscheidende wolken wijken

Maar ik zie alleen maar zwart en grijs

Geen definitie

Geen scheidslijn

Struikelen door een nevel

Dat vertroebelt mijn gedachten

Verloren in de greep van de tijd

En als je me vindt, zeg dan alsjeblieft geen woord

Laat me rustig in de tuin

Die ik uit de zaden heb geplant

Van mijn eigen zelfvernietiging

Laat me gewoon verwelken

Laat me verwelken en laat me rotten in verval

Kruisig mij zoals degenen die eerder kwamen

Kijk hoe mijn stichting bezwijkt (geef toe)

Mors mijn bloed op de badkamervloer

Leg me te rusten in een bed van mijn fouten

Maar zeg alsjeblieft geen woord

Laat deze stilte mijn lofrede zijn

Als ik terugkeer naar de aarde

Herinneringen, ze vervagen

Drijvend als het zand

Uit elkaar vallen als je begint te slippen

Uit mijn handen genomen

Niets meer voor mij

Snijd de ziekte

Uit de stamboom

Niets meer voor mij

Leg me te rusten

En als het gordijn sluit

Ik blijf achter in de troost

Aan het einde, als de lichten uitgaan

Dat ik mijn belofte heb gehouden

Herinneringen, ze vervagen

Drijvend als het zand

Uit elkaar vallen als je begint te slippen

Uit mijn handen genomen

En als je me vindt, zeg dan alsjeblieft geen woord

Laat me rustig in de tuin

Die ik uit de zaden heb geplant

Van mijn eigen zelfvernietiging