Voids - Distance Defined, Brock Lindow

Consumed, alone in a somber room

I can only explain this place as a needed escape from reality

As I was to young to understand the severity

I was left alone with my thoughts, alone to absorb the misery

How could this happen to us?

We’re now absent of what we imagined we needed the most

Sinking further into the void, my conscience begs for a savior

I feel like I’m losing myself to this nightmare I can’t escape from

This is my void and I’ll brace my destitute

So Feed my youth to the wolves and dispose of the past

I never got the fairy tale ending I wanted so bad

So feed my youth to the wolves

My thoughts are gnawing at my core, am I the one to blame?

Should I have stayed

away?

All this keeps taking my breath away

All of this keeps taking my breath away

BLEGH!

I need to escape this hell that I’ve made

I need to learn to let go

You left us here encased in fear

I can’t do this on my own

I need to take a deep breath

And know that I am not alone

I will get through this anguish here with out you

My hands cover my face, disguising my emotions

Inside I’m lost in this place with no light

I must fight through the hell that I’m in

Fight through the hate that’s locked deep within

Locked deep within

I need to escape this hell that I’ve made

I need to learn to let go

You left us here encased in fear

I can’t do this in my own

I need to take a deep breath

And know that I am not alone

I will get through this anguish here with out you

Verbruikt, alleen in een sombere kamer

Ik kan deze plek alleen maar uitleggen als een noodzakelijke ontsnapping aan de realiteit

Omdat ik te jong was om de ernst te begrijpen

Ik werd alleen gelaten met mijn gedachten, alleen om de ellende te absorberen

Hoe kan ons dit overkomen?

We missen nu wat we dachten dat we het meest nodig hadden

Terwijl ik verder wegzink in de leegte, smeekt mijn geweten om een ​​redder

Ik heb het gevoel dat ik mezelf verlies aan deze nachtmerrie waaraan ik niet kan ontsnappen

Dit is mijn leegte en ik zal mijn behoeftigen steunen

Dus voed mijn jeugd aan de wolven en ontdoe je van het verleden

Ik heb nooit het sprookjesachtige einde gekregen dat ik zo graag wilde

Dus voed mijn jeugd aan de wolven

Mijn gedachten knagen aan mijn kern, ben ik de schuldige?

Had ik moeten blijven

weg?

Dit alles blijft me de adem benemen

Dit alles blijft me de adem benemen

BLEGH!

Ik moet ontsnappen aan deze hel die ik heb gemaakt

Ik moet leren los te laten

Je liet ons hier achter met angst

Ik kan dit niet alleen

Ik moet diep ademhalen

En weet dat ik niet alleen ben

Ik zal deze angst hier zonder jou doorstaan

Mijn handen bedekken mijn gezicht en verhullen mijn emoties

Van binnen ben ik verdwaald op deze plek zonder licht

Ik moet vechten door de hel waarin ik me bevind

Vecht door de haat die diep van binnen opgesloten zit

Diep van binnen opgesloten

Ik moet ontsnappen aan deze hel die ik heb gemaakt

Ik moet leren los te laten

Je liet ons hier achter met angst

Ik kan dit niet in mijn eentje doen

Ik moet diep ademhalen

En weet dat ik niet alleen ben

Ik zal deze angst hier zonder jou doorstaan