All That Is Flesh - Disfiguring The Goddess

Hills are quite.

Towns filled with innocence.

Sun dies behind the mountain.

The deep ones from the corners of the room expand their arms, dangled and frail.

The voice cryptic with three times the tone of a human.

Fear injects the mind.

All that is fresh.

All that is flesh.

Rows of spines are starting to move.

Arms of the kings are proud again, we are plunged into a reality of terror and

everlasting night.

Laughter heard from the sky.

Tomb of our queen, broken.

Our jackal in sight.

The deep ones from the corners of the room expand their arms, dangled and frail.

The voice cryptic with three times the tone of a human.

They repeat to me one last final word ‘quite'.

Heuvels zijn vrij.

Steden vol onschuld.

De zon sterft achter de berg.

De diepen uit de hoeken van de kamer spreiden hun armen, bungelend en broos.

De stem cryptisch met drie keer de toon van een mens.

Angst injecteert de geest.

Dat is allemaal vers.

Dat is allemaal vlees.

Rijen stekels beginnen te bewegen.

Arms of the kings zijn weer trots, we worden ondergedompeld in een realiteit van terreur en

eeuwige nacht.

Gelach gehoord vanuit de lucht.

Graf van onze koningin, gebroken.

Onze jakhals in zicht.

De diepen uit de hoeken van de kamer spreiden hun armen, bungelend en broos.

De stem cryptisch met drie keer de toon van een mens.

Ze herhalen me nog een laatste laatste woord 'behoorlijk'.