Tales of the Silent City - Diary of Dreams

I wonder how I got here

My feet are bare so sore

I must have walked for ages

I wish I’d know what for

Children with black eyes

Can’t see through my disguise

I don’t belong here

I don’t know where I’m from

Since I remember nothing

I just keep marching on

My last word will be my first one

A new desire born

I feel my sadness growing

No more children of the corn

No absolution, no respect

I still remember, I can’t forget

My deepest secrets unentdeckt

Can you take me home

Never hold remaining secrets

Please let go what wants to go

Is this a tragedy or blessing in disguise?

Is this the end of days

And no one saw the signs?

Ik vraag me af hoe ik hier ben gekomen

Mijn voeten zijn bloot, zo pijnlijk

Ik moet al eeuwen hebben gelopen

Ik wou dat ik zou weten waarvoor?

Kinderen met zwarte ogen

Kan niet door mijn vermomming heen kijken

Ik hoor hier niet thuis

Ik weet niet waar ik vandaan kom

Aangezien ik me niets herinner

Ik blijf gewoon doorgaan

Mijn laatste woord zal mijn eerste zijn

Een nieuw verlangen geboren

Ik voel mijn verdriet groeien

Geen kinderen van het koren meer

Geen absolutie, geen respect

Ik herinner het me nog, ik kan het niet vergeten

Mijn diepste geheimen unentdeckt

Kun je me naar huis brengen?

Bewaar nooit resterende geheimen

Laat alsjeblieft los wat wil gaan

Is dit een tragedie of een vermomde zegen?

Is dit het einde der dagen?

En niemand heeft de borden gezien?