Nekrolog 43 - Diary of Dreams

Einst war schillernd stets Dein Glanz

Brachtest Licht der Welt aus Schatten

Wo der Himmel auf die Erde trifft

Bleibt kein Horizont zum Atmen

Der Erde Blut vereint

Mit dem Donnern der Giganten

Wir atmen tief das Leben ein

Dort, wo die Heimat keiner kennt

Es blendet uns zu sehen

Und schmerzt uns, Dir zu Lauschen

Doch scheint es so, als würd es hier

Nichts geben mehr als Rauschen

Schliess die Augen sanft, mein Kind

Und bleib in meinen Armen

Ich trage Dich hinweg

Durch diese alte Welt

Wir lassen alles hinter uns

Und weinen keine Träne

Wir traumen von der Freiheit

Die uns nie wurd zuteil

Je glans was ooit oogverblindend

Bracht licht naar de wereld vanuit schaduwen

Waar de lucht de aarde ontmoet

Er is geen horizon om te ademen

Het bloed van de aarde verenigd

Met de donder van de reuzen

We ademen diep in het leven

Waar niemand thuis kent

Het verblindt ons om te zien

En het doet ons pijn om naar je te luisteren

Toch lijkt het alsof het hier zou zijn

Niets geeft meer dan ruis

Sluit je ogen zachtjes, mijn kind

En blijf in mijn armen

ik draag je weg

Door deze oude wereld

We laten alles achter

En huil geen traan

We dromen van vrijheid

die we nooit hebben gekregen